Czerwone fragmenty recenzja

Miała 23 lata. Leżała w bezruchu. Z jedną ręką ułożoną nad głową. Jakby była zmęczona. Leżała porzucona. Na cmentarzu. Gdzieś obok jakiegoś nagrobka. Leżała… ale jej już nie było. To tylko jej ciało, z którego dusza uleciała jakiś czas temu.

- Jane, co tu się wydarzyło?

Swojej ciotki nie zdążyła nawet poznać. Kiedy ona się urodziła, Jane już nie było. Mimo to, sprawa Jane zagościła w jej życiu. Odcisnęła się na niej i zostawiła ślad. Ten ślad wzbudził emocje, które przelała na papier. Najpierw w postaci tomiku poezji, który zatytułowała imieniem ciotki. Potem powstały „Czerwone fragmenty”.

Spodziewałam się książki typu „true crime”. Liczyłam na kryminał z elementami thrillera. Chciałam poznać historię tej prawdziwej zbrodni. Ale „Czerwone fragmenty” to nie tylko fragmenty z rozprawy sądowej, która odbyła się po ponad 30 latach od tego tragicznego wydarzenia. Ta książka to strzępki myśli, przeżyć i odczuć. To wspomnienia, przelane na papier. To puzzle z życia autorki, która próbuje je poskładać.

Pełno tutaj rozważań i refleksji, opisów relacji rodzinnych, a także więzi pomiędzy matką a córką. Czasem sprawa Jane była zepchnięta na bok, aby zrobić miejsce traumom, które przeżyła sama autorka. Szczegóły z życia bywały bolesne i dotkliwe: śmierć ojca, nieudane związki, życie z narkomanem. Ta lektura okazała się bardzo intymna i dosadna. Szkoda tylko, że samej Jane było w niej jednak trochę za mało.

Ta książka to skrawki z życia ze zbrodnią w tle. Jest mieszanką autobiografi i kryminału. Jest również esejem, który porusza wiele tematów. Wiecznie trwający smutek jest rozłożony tutaj na czynniki pierwsze. Ale autorka wspomina także o kobiecości i męskości, o mediach i ich kulturze, czy też o relacjach społecznych.

Dla kogo jest ta książka? "Czerwone fragmenty" mogą się spodobać osobom, które:
- uwielbiają literaturę faktu,
- nie boją się drastycznych i pełnych bólu historii, takich jak zbrodnie i morderstwa,
- lubią autobiografie bądź też jej elementy,
- lubią wątki krymianlne i interesują się sprawami sądowymi,
- są ciekawi, jak trauma po stracie bliskiej osoby może wpłynąć na życie całej rodziny.