Srebrna kość recenzja

Spacer ulicami Kijowa w 1919 roku to nie lada wyzwanie. Przekonał się o tym dobitnie Samson Kołeczko, bohater „Srebrnej kości” autorstwa Andrija Kurkowa, wydanej nakładem Oficyny Literackiej Noir sur Blanc w przekładzie Agnieszki Matkowskiej. I choć w trakcie jednego z takich spacerów stracił ukochanego ojca i został pozbawiony ucha, to nie pozwolił spisać się na straty i udowodnił, że ma temu miastu do zaoferowania więcej niż mogłoby się wydawać.

Z zaciekawieniem podążałam tropem głównego bohatera naznaczonego cierpieniem psychicznym i fizycznym, który odważył się przeciwstawić złu. Trzymałam mocno kciuki za jego miłosne wybory i za śledztwo w sprawie tytułowej kości odlanej ze srebra, której właściciela usilnie poszukiwał. Jego rozwaga i niezłomność w dążeniu do celu okazały się na tyle imponujące, że wprost nie mogłam się oderwać od zmagań Samsona z czerwonoarmistami, lokalnym światkiem przestępczym i jednym, dosyć nietypowym, krawieckim zamówieniem.

Moje pierwsze czytelnicze spotkanie z literatura ukraińską okazało się wspaniałą podróżą za Naszą wschodnią granicę. Andrij Kurkow skutecznie przekonał mnie do tego, że warto wiązać wątki kryminalne i historyczne, by móc raz jeszcze poczuć klimat minionych czasów i chłonąć atmosferę miejsc, których dziś nie odnajdziemy już w topografii miasta nad Dnieprem. Zachwycona tym prozatorskim anturażem, z niecierpliwością będę wyczekiwała dalszych losów bohaterów „Srebrnej kości” w nadziei, że przed Nami jeszcze wiele wspólnych emocjonujących chwil.

Polecam „Srebrną kość” każdemu, kto lubi ów specyficzny klimat wschodniej literatury, w której człowiek co i rusz musi się mierzyć z przeciwnościami losu, a miasto, w którym żyje zdecydowanie mu tego nie ułatwia.

Czuję, że seria "Tajemnice Kijowa", której pierwszym tomem jest właśnie "Srebrna kość", jeszcze nie raz dostarczy Nam emocjonujących wrażeń, a Samson Kołeczko ma stać się jednym z najpopularniejszych śledczych we wschodnioeuropejskiej literaturze, czego oczywiście mu życzę!