Siedem życzeń recenzja

"Siedem życzeń" to zbiór siedmiu opowiadań, których akcja rozgrywa się w wigilię, na Mazurach. Co ciekawe, mimo, iż każde z tych opowiadań napisała inna autorka, to wszystkie się przez siebie przeplatają, a bohaterką łączącą je wszystkie jest szalona babcia Agnieszka, jej pensjonat Pod Kurą i Najlepsze Radio na Świecie.
W wigilię nikt nie powinien być sam. Powinny się spełnić wszystkie marzenia. Ale czy padający coraz mocniej śnieg, który w pewnym momencie przekształca się w śnieżycę, pomoże naszym bohaterom spełnić marzenia?
W każdym opowiadaniu pokazane są różne rodzaje miłości. Jest miłość od pierwszego wejrzenia, miłość ślepa, homoseksualna, miłość, która zrodziła się w czasie drugiej wojny światowej, po niej została brutalnie przerwana i teraz po latach ma szansę się spełnić, miłość do dziecka, do rodzica...
Niby tyle miłości, a jednak...
Książkę polecam do przeczytania, szczególnie w okresie Świąt. Jest przyjemna i dająca do myślenia.
Bo jak to jest właściwie z tą wigilią? Czy mamy prawo dążyć tylko za własnym pragnieniem, nie zwracając uwagi na ludzi wokół nas? Czy może powinniśmy swoje marzenia odłożyć w kąt i robić to, co nam inni dyktują? Czy da się wypracować kompromis pomiędzy tymi spornymi kwestiami?
Wiem, że jest część osób, które odrzucają tradycję wigilijną, buntują się przeciwko niej. Ja do nich absolutnie nie należę, kocham okres świąteczny i magię świąt. Już od początku grudnia dekoruję dom, słucham muzyki świątecznej, rozczula mnie każdy mikołajek, bombka, czy renifer na wystawie sklepowej. I robię to nie tylko dla siebie ale i swoich bliskich, bo wiem, że życie jest kruche, z roku na rok jesteśmy coraz starsi i nie wiadomo, czy za rok znów w tym samym gronie zasiądziemy do stołu.
Książka napisana jest językiem prostym, przyjemnym. Szybko się ją czyta. Dialogi prowadzone przez bohaterów nie są wymuszone.
Przyznam, że ostatnio opowiadania czytałam w szkole, czyli przeszło 20 lat temu i do końca nie byłam pewna, czy mi to odpowiada. Jednak po jej przeczytaniu wiem, że na pewno sięgnę jeszcze nie raz po tego typu literaturę.