Rozgrywający recenzja

Czytałam "Biegacza", więc absolutnie nie mogłam sobie odmówić, przeczytania drugiej części serii "Sokoły".

Seria opowiada o zawodnikach drużyny footballu amerykańskiego, tym razem zajrzymy do życia tytułowego rozgrywającego czyli Eryka Lisowskiego.

Podczas mistrzostw świata w futbolu amerykańskim Eryk zostaje poważnie sfaulowany, jego kolano zostało zgruchotane. To nie pierwszy taki wypadek mężczyzny, pierwszy uraz wykreślił z jego życia koszykówkę, wtedy udało mu się wrócić do sportu. Tym razem jednak, szansa powrotu do pełni zdrowia i zawodowstwa jest praktycznie zerowa.

W czasie pobytu w szpitalu, Eryk wspomina wypadek sprzed lat oraz sytuacje, które zmieniły kiedyś jego życie. Uświadamia sobie, że jego życie prywatne nie jest tak idealne jak mu się zdawało, a demony przeszłości wyniszczają po cichu jego żonę. Oliwia podporządkowała całe swoje życie pod karierę męża, jednak nie robiła tego tylko z miłości, ale i poczucia winy. Skąd ono się wzięło..? Trzeba to odkryć samemu, a żeby to zrobić musimy cofnąć się o 15 lat… Tam znajdują się odpowiedzi…

Fabuła została poprowadzona dwutorowo, najpierw poznajemy poważnych dorosłych, później zaglądamy do wspomnień Eryka. Do czasów gdy wraz z Oliwią zaczęli budować wspólne życie.

Książka mnie wciągnęła, przemieliła i wypluła. Masa emocji, od radości, po strach i ból. Szczęście, które wydaje się nieskończone nagle zostaje zniszczone. Bohaterowie pełni życia, niesamowicie autentyczni. Oliwia w wieku dorosłym jest rezolutna i zorganizowana, jednak do tego stopnia stłamszona, przez strach i przeszłość, że zagubiła gdzieś swoje ja. Eryk zrobi wszystko by odzyskać swoją wesoła i szaloną dziewczynę.

Autorka pisze niesamowicie lekko i przyjemnie, gdy zaczęłam czytać tę powieść w mgnieniu oka dotarłam do połowy. To tylko potwierdza fakt, że historia napisana przez Anne Marie jest genialna.

Jeśli macie ochotę na wieczór z gorącymi facetami, burzą emocji i nauką godzenia się z przeszłością to zachęcam do sięgnięcia po serię "Sokoły". Bo pierwsza część, jest równie dobra jak druga. Mi pozostaje czekać na kolejny tom, a wy nadrabiajcie