Zagubiony ptak recenzja

Z pewną niecierpliwością wyczekiwałam tej lektury, zachęcający opis i mroczna okładka obiecywały wiele...

Wszyscy wokół wydają się wytykać Klaudii "staropanieństwo" – zrzędząca matka, ponure ciotki i zamężne koleżanki. Samotne powroty do pustego mieszkania, po nudnym dniu pracy, która przynosi coraz mniej satysfakcji; odwiedziny u matki, które bardziej przypominają obowiązek niż przyjemność, wszystko to sprawia, że dziewczyna pragnie zmian. Ma dopiero, lub dla niektórych aż, 29 lat, jest wciąż singielką i malarką pracującą w galerii sztuki. Samotnie wychowywana przez matkę, nie znała ojca, który zmarł przed jej narodzinami. Od momentu śmierci ukochanego wujka nęka ją uporczywie powracający sen: stary dwór za żelazną bramą, w ponurej, burzowej scenerii. Zupełny przypadek, a może przeznaczenie, kierują ją do dworu ze snów. Tam poznaje atrakcyjnego mężczyznę, który samotnie wychowuje pięcioletnią córeczkę, tyle że Klaudia nie przepada za dziećmi.

Spodziewałam się powieści z elementami grozy lub nawet horroru, lektury wzbudzającej lęk i fascynację. Otrzymałam jednak całkiem przyjemną powieść obyczajową z romansem i tajemnicą sprzed lat w tle. Pełne duchów przeszłości domiszcze staje się barwnym tłem do opowiedzenia historii Klaudii.

Językowo i stylistyczne poprawnie. Piękny i sielankowy opis wsi wzbudza w mej duszy pewną tęsknotę. Główną bohaterkę poznajemy powoli, początkowo wydawała mi się spełnioną młodą kobietą i denerwowało mnie, iż była oceniana przez pryzmat bycia wolną. Boli mnie, że w naszym społeczeństwie w dalszym ciągu funkcjonują tego typu przekonania, że kobieta jest tylko wtedy spełniona gdy ma męża i dzieci. Przecież to absurd!
Gdy okazuje się, że codzienność staje się dla niej ciężarem, podejmuje decyzję o zmianie. Bardzo ją za to cenię, bowiem wielu z naszapomina, że człowiek to nie drzewo i zawsze może odejść. Wszyscy bohaterowie, są jak cebula, należy ich poznawać warstwa po warstwie, bo każdy nosi w sobie mniejsze i większe sekrety.

Bardzo spodobała mi się historia sprzed lat i trochę żałuję, że nie poświęcono jej więcej uwagi. Ta powieść, owiana woalem tajemnicy, krok po kroku pozwala nam się odkrywać, na pewno zadowoli wielbicieli literatury obyczajowej i szeroko rozumianej literatury kobiecej.