Samodzielne studia recenzja

Joelle Charbonneau jest autorką serii młodzieżowych książek Testy. Drugim tomem jest powieść pod tytułem Samodzielne studia. Wydało ją Wydawnictwo YA! w 2015 roku.
Cii udaje się ukończyć Testy i dostać się na studia. Dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że jest obserwowana. Uczy się i stara zachowywać normalnie, ale nie jest to łatwe. Wciąż pamięta nagranie, które zostawiła dla samej siebie. Prawda na temat tego, co działo się podczas Testów, sprawia, że nastolatka nie wie, czy może komuś zaufać. Musi jednak skupić się na studiowaniu. Przystępuje do egzaminu, który ma zdecydować o jej przyszłości. Cia dostaje się na wydział, którego nie brała nawet pod uwagę – jest studentką Wydziału Władzy i Administracji. Nadal nie ma spokoju – pierwszoroczni zostają poddani Inicjacji, która ma pokazać, czy nadają się na ten kierunek. Zadania są mniej niebezpieczne niż podczas Testów, ale dziewczyna musi zaufać innym ludziom. Na dodatek zdaje sobie sprawę, że studia to nie jedyny jej problem – chce zaangażować się w ruch oporu, który ma za zadanie obalenie Testów. Nie jest to ani łatwe, ani bezpieczne, ale Cia wie, że tylko tak uchroni innych uczniów z kolonii.
Pierwszoosobowa narracja pozwala czytelnikowi śledzić główną bohaterkę. Dzięki temu opisy wydarzeń uzupełnione są o myśli głównej bohaterki. Cia zmieniła się od czasu Testów – jest nieufna, więcej analizuje. Nie pamięta, co się wydarzyło, ale zna historię Testów z nagrania, które zostawiła. Dlatego jest podejrzliwa, a ciekawość pcha ją w niebezpieczeństwo.
Cia nie jest kryształową bohaterką. To postać, która ma wątpliwości, podejmuje decyzje pod wpływem chwili, ufa własnej intuicji. Jest bystrą i mądrą dziewczyną, którą męczą koszmary z niedalekiej przeszłości. Bardzo przeżywa niepowodzenia, nie tylko swoje. Gdy ktoś ma kłopoty, Cia zadręcza się wyrzutami sumienia, wyrzuca sobie, że nie mogła tej osobie pomóc.
W tej części mamy nieco inną sytuację. Jest jakby mniej akcji i mniej niebezpieczeństwa. Dziewczyna sama prowokuje los, śledząc innych i sprawdzając, czy jej przemyślenia są słuszne. Nie jest to jednak minus – książka zyskuje nowy wątek, który realizowany jest bardzo ciekawie. Tworzy się ruch oporu, który chce zaprzestać wybierania studentów przez Testy. Ten tom posiada więcej intryg na wyższych szczeblach, co czyni go ciekawszym.
Poza walką z systemem Cia musi sprawdzać się jako studentka. Nie może pokazać, że jest słaba i z czymś sobie nie radzi. Nadmiar obowiązków ją przytłacza, ale robi dobrą minę do złej gry. Musi również stawić czoła zawistnym kolegom i sprawdzić się w teście Inicjacyjnym. Do tego dochodzi staż. Nie można zapomnieć również o Tomasie, ukochanym Cii. Między tą dwójką dzieje się coś dziwnego – niby się kochają, a jednak rośnie między nimi jakiś mur.
Ta część podobała mi się bardziej niż pierwsza. Może dlatego, że nic nie było oczywiste, a akcja nieco zwolniła, koncentrując się na innych rzeczach. Owszem, nie brakuje tu zagrożeń, które mogą być nawet bardziej przerażające niż zdarzenia podczas Testów. Jest też kilka zaskakujących momentów, ale tego nie będę zdradzać.
Polecam tym, którzy znają już pierwszą część i zastanawiają się, czy przeczytać kolejną. Naprawdę warto, kontynuacja trzyma poziom pierwszej części, a może jest nawet odrobinę lepsza. Czyta się szybko, wciąga od pierwszej strony.