Rana recenzja

 ,,To dlaczego to pani zrobiła? Dlaczego zabiła pani własną córkę?
 - Być może po prostu pewni ludzie nie powinno mieć dzieci.
 - To prawda.
 - A ja jestem jedną z takich osób. Tylko nikt mi o tym nie powiedział".
 
Nie ma to jak czytać książkę pod koniec wakacji, której fabuła opiera się na szkolnych wydarzeniach.
 Jest to moje pierwsze spotkanie z Wojciechem Chmielarzem mimo, iż i jego pozycjach słyszałam dużo dobrego. Zdecydowałam się na #ranę, ponieważ Żmijowisko aktualnie jest zbyt popularne ze względu na ekranizacje i wolę przeczekać ten okres i sięgnąć po nią, kiedy będzie o niej nieco ciszej.
 
Rana to słowo, które źle nam się kojarzy. Kiedy słyszymy ten wyraz na naszej twarzy pojawia się smutek, ponieważ kojarzymy je wyłącznie z cierpieniem. To samo poczucie towarzyszy bohaterom jednej ze szkół.
 
Klementyna zatrudnia się po dość długiej przerwie w szkole jako nauczycielka matematyki. Praktycznie od samego początku staje się uczestnikiem wydarzeń mających związek z uczniami i nauczycielami. Pod kołami pociągu ginie uczennica Marysia, a kilka dni później ktoś zabija nauczycielkę Elżbietę, która nie wierzyła w samobójstwo swojej uczennicy. Czy Klementyna odkryje co dzieje się w szkole? Dokąd zaprowadzą ją wyniki śledztwa?
 
Kiedy przeczytałam opis książki, czułam, że będę miała do czynienia z ciekawą historią. Tak właśnie było. Momentami przypominała mi ona to co działo się w serialu pt. ,,Belfer". Nie chcę niczego ze sobą porównywać bądź zestawiać - to tylko i wyłącznie moje luźne spostrzeżenie. Trudno było mi się odebrać od książki, bo fabuła była naprawdę dopracowana w każdym calu. Mylenie tropów, dobrze rozpisane postaci, a każda z nich coś ukrywała. To prowadziło do tego, że chciałam jak najszybciej poznać zakończenie.
 Książkę recenzowałam dzięki portalowi czytampierwszy.pl
 
Ode mnie 8/10 ze względu na to, że nie jestem fanką otwartych zakończeń. 
 
,,Czasami myślę, że zmarnowałam swoje życie. Nie, nie myślę. Ja wiem. Zmarnowałam je".