Matteo recenzja

Jako że mam ewidentną słabość do mafijnych romansów, nie mogłam przejść obojętnie obok kolejnego gangsterskiego debiutu. Jednak czy „Matteo” był wart, poświęconego czasu?

Autorka już od samego początku wrzuca nas w świat brutalnych mafijnych porachunków. Matteo Castelli wraz ze swoimi ludźmi na zlecenie ojca, wielkiego capo, nachodzi burdel, którego właścicielka Debra nie wywiązała się ze swoim zobowiązań. Tytułowy Matteo niczym anioł śmierci likwiduje wszystkich znajdujących się w tym przybytku, oprócz jednej dziewczyny – Bianci. Młoda dziewczyna po ukończeniu pełnoletności miała zostać wystawiona na prywatną licytację, gdzie jej dziewictwo zostałoby oddane temu, kto zapłaciłby najwięcej. Za oszczędzenie jej życia młody mafiozo ma ponieść karę i ma wziąć ją za żonę. Ten pomysł wcale nie jest mu taki straszny, jak by się wydawało. Gdyż z jakiś niewytłumaczalnych przyczyn ta drobniutka kobietka go zafascynowała. Żadne z nich nie przypuszcza, że przeszłość Bianci skrywa pewną tajemnicę, którą pod wpływem głębokiego szoku dziewczyna wyparła ze swojej pamięci. Kim tak naprawdę jest Bianca? Czy będzie umiała przystosować się do mafijnych zasad i reguł? Czy bezwzględny morderca zdolny jest do prawdziwej miłości? Czy zaaranżowane małżeństwo z góry skazane jest na porażkę? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie, oczywiście sięgając po książkę.

Muszę przyznać, że nie żałuję poświęconego czasu na poznanie tej historii. Książka i trzeba tu podkreślić debiut, jest ciekawa i wciągająca, choć momentami może lekko chaotyczna. Niemniej jednak niesie za sobą duży potencjał. Sama nie wiem, czego możemy się spodziewać w kolejnych tomach. Zakończenie również nie ułatwia sprawy, gdyż równie dobrze w następnej części możemy poznać dalsze losy Matteo i jego żony, jak również całość może zostać poświęcona nowej parze – kuzynowi Castelliego i Sofii. W obu tych przypadkach z pewnością będzie się działo. Kreacja bohaterów jest interesująca i niesztampowa. Zdobyli moją sympatię, choć z całą pewnością daleko im do ideału, ale dzięki temu są charakterystyczni i wyraźni. Choć nie ze wszystkimi ich wyborami czy zachowaniami się zgadzam, a nie których wręcz nie popieram. Ona jak na osiemnastolatkę ma swój prawdziwy charakterek i wybuchowy temperament, które dość często sprowadzają na nią kłopoty. On mimo wpajanej brutalności stara się dla niej być kimś innym, choć nie zawsze mu się to udaje. W efekcie otrzymujemy bohatera niczym dr Jekyll i Mr Hyde. Raz jest czuły i delikatny, by już za moment przeistoczyć się w bezwzględnego mafiosa. Czegoś troszeczkę między tą dwójką mi zabrakło, ale żeby było śmieszniej to sama nie wiem czego. Podsumowując, rozpoczęcie przez autorkę cyklu „Mroczni Mężczyźni” wywarło na mnie pozytywne wrażenie i z prawdziwą przyjemnością poznam następne części.

Za możliwość poznania tej historii bardzo dziękuję Wydawnictwu NieZwykłemu.