Reaper recenzja

„Widzę zepsutą i paskudną osobę. Widzę wstyd i wstręt do samej siebie”.

Autorka przenosi czytelnika w mafijny świat wzajemnych zależności, brutalności i przemocy. Sasha wbrew siebie znalazła się w tym świecie, wie, że opuszczenie go jest niemożliwe. Sasha to spokojna, cicha, wrażliwa dziewczyna. Miała ciekawe plany na przyszłość, jest bardzo inteligentną i dobrą osobą, która dla swoich bliskich zrobi wszystko. Zmuszona do wykonywania rzeczy, które napawają ją wstrętem, wie, że nie ma wyboru. Szantażowana i wykorzystywana musi się podporządkować, pracuje w klubie ze striptizem. W jej – jak sama twierdzi ohydnym życiu jest ktoś, o kim nie może przestać myśleć…

Ronan – Reaprer to bezlitosny, bezwzględny zabójca, a przy tym bardzo cichy i spokojny mężczyzna. Nikt nigdy nie widział na jego twarzy uśmiechu, otacza go auta tajemniczości i mroku. Od dawna jego myśli nieustannie krążą wokół Sashy, jednak z uporem maniaka ignoruje ją, udaje, że ta dla niego nie istnieje. Dlaczego tak robi? Co nim kieruje?

Ukrywanie przykrej prawdy przed najbliższymi, trwanie w kłamstwie, śmiertelna choroba matki. Niesie na swoich barkach dużo, za dużo. Nie skarży się, z podniesioną głową przyjmuje to, co daje jej los. Gdyby tylko mogła, zostawiłaby wszystko za sobą. Ronan ten facet całkowicie skradł moje serce. Jego sposób myślenia, brak okazywania uczuć, pozorna obojętność i chłód, jaki z niego emanują, a w środku wielkie serce. Retrospekcje stopniowo ukazują jego przeszłość. To, czego doświadczył, co przeżył, z czym się musiał mierzyć jako mały chłopiec – aż boli, – do czego zdolni są ludzie, aby zrealizować swoje chore pomysły, ambicje.

Wzajemna fascynacja, pożądanie, miłość. Uczucie, które przychodzi jest zaskoczeniem. Ronan nigdy nie miał dobrych wzorców, nikt go nie nauczył, czym jest miłość, troska, oddanie. Zawsze w gotowości do działania, wykonania każdego, nawet najgorszego zadania. Świat uczuć do dla niego czarna magia. To dzięki Sashy uczy się ich, poznaje, odkrywa, widzi, czym są. Jego wewnętrzna przemiana i otwarcie na drugiego człowieka dokonuje się na naszych oczach. Pokomplikowane relacje rodzinne, brak szczerości, rezygnacja z siebie, swoich marzeń, aby chronić bliskich. Stopniowe otwarcie na drugiego człowieka, próba zaufania, poczucie odpowiedzialności za drugą osobę. Lojalność, oddanie, przyjaźń między członkami mafii. Priorytety, które ulegają znacznej zmianie.

Porywająca, poruszająca, zapada w pamięć. Nigdy wcześniej w mafijnych książkach – a przeczytałam ich całkiem sporo – nie spotkałam się z taką kreacją głównego bohatera. Bardzo pozytywne i emocjonalne zaskoczenie. Bardzo polecam :)