Miłość, szkielet i spaghetti recenzja

Co wspólnego ma włoska mafia, Częstochowa, wykopaliska archeologiczne, pani psycholog, jej dwie siostry oraz również dwie rozkrzyczane starsze panie? Okazuje się, że całkiem sporo. Przynajmniej w najnowszej książce Marty Obuch ,, Miłość, szkielet i spaghetti“.
Dorota ma już dość mieszkania z mamą i ciotką które cały czas zrzędzą jej nad uchem. Postanawia znaleźć pracę z mieszkaniem, by się usamodzielnić i wyprowadzić z domowych pieleszy. Zatrudnia się u bardzo sympatycznego ( pozory czasem mylą) Włocha, który okazuję się być członkiem włoskiej mafii działającej w Częstochowie, tuż przy a nawet pod Jasną Górą. Dziewczyna oprócz bycia pielęgniarką, Włoch uległ małemu wypadkowi, musi również gotować dla całej gromady wiecznie głodnych kompanów swojego pracodawcy. Niestety dziewczyna nie potrafi gotować i musi jej w tym pomóc jej zwariowana rodzina. Natomiast obok klasztoru młody, zdolny i już uznany w środowisku Cezary Trębacz genetyk i paleoantropolog pracuję przy wykopaliskach. Tam spotyka młodą, pyskatą i przemądrzałą Ewelinę która jest przy okazji siostrą Doroty. Ewelina i Cezary są świadkami jak z wierzy kościelnej spada człowiek. To nie jest jedyne dziwne wydarzenie dziejące się na Jasnej Górze. Morderstwa, kradzieże, wandalizm, skutecznie dezorganizują pracę grupie archeologów a policji przysparzają nie lada wyzwań. Gdyby tego jeszcze było mało trzecia z sióstr Julia trafia na ekscentrycznego pacjenta, który ofiaruję jej jako zapłatę za pomoc psychologiczną nową czerwoną alfe romeo. Wszystkie te osoby łączy wspólna sprawa. Śledztwo przeciwko mafii, w którym czynny udział bierze również policja m.in. w osobie komisarza Niecko.
Książka wciąga praktycznie od pierwszej strony, fabuła jest bardzo ciekawa a dialogi są wprost balsamem dla duszy czytelnika. Autorka napisała zabawną, przewrotną i inteligentną komedie kryminalną, która dzięki licznym zwrotom akcji, barwnym postaciom i interesującym wątkom zauroczyła mnie całkowicie . Urzekł mnie język powieści, pełen ironii, ciekawych porównań i dobrego humoru.
Najlepszą częścią tej książki są bohaterowie, niektóre postacie są barwne i naładowane energią, inne zagadkowe i skryte, a kolejne zagubione i niepewne swoich decyzji. Szczerze polubiłam trzy siostry Juliannę, Dorotę i Ewelinę. Wszystkie trzy są inteligentne, sprytne, zabawne i ironiczne. Świetnie do nich pasował Cezary, który nie odstawał od nich inteligencją czy też humorem. Przy tym był bystry, odważny i zmotywowany. Autorka, równie ciekawie wykreowała postacie drugoplanowe. Przede wszystkim dwie starsze panie, Halinę i Czesławę, wiecznie kłócące się i dogryzające sobie i rywalizujące o miano najlepszej kucharki.
Marta Obuch stworzyła zwariowany, zabawny, wciągający kryminał pełen zbiegów okoliczności, (nie) szczęśliwych wypadków, intryg oraz kreatywnych bohaterów. Książka jest idealna na letnie, upalne dni. Świetny sposób na odpoczynek z ciekawą literaturą.
Moja ocena 9/10