Pocałunek anioła recenzja

Wydaję się, że życie Iwy jest bajeczne. Ma wszystko o czym marzy każda nastolatka: jest ładna, inteligentna, popularna. W nowej szkole, do której się przenosi z marszu staję się lubiana i pożądana przez wielu chłopców. Jednym z jej cichych wielbicieli jest Tristan, gwiazda drużyny pływackiej, wzorowy uczeń i niezwykły przystojniak. Chłopak który zawsze był podrywaczem, przy Iwy niezwykle się spina i zawsze popełnia wiele gaf. Jedna w końcu los się do nich uśmiecha i młodzi zaczynają się spotykać. Razem przeżywają cudowne chwilę jednak nie jest im dane długo cieszyć się wspólnym życiem. W drodze do restauracji, mają wypadek samochodowy . Tristan ginie na miejscu, natomiast Iwy wychodzi z wypadku praktycznie bez szwanku. Dla dziewczyny jest to wstrząs, niewyobrażalne cierpienie i zagubienie. Nie wie jak ma teraz żyć. Do tej pory we wszystkich swoje problemach , troskach cierpieniach mogła liczyć na anioły. Iwy wierzyła że anioły ja strzegą i w każdej kryzysowej sytuacji modliła się o ich pomoc. Po wypadku traci tę wiarę, uważa, że gdyby one faktycznie istniały ochroniły by jej chłopaka. Jednak wtedy ktoś z zaświatów wyciąga do niej pomocą dłoń…
,,Pocałunek anioła” jest książką o ciekawej fabule. Tylko niestety niezwykle krótką, jakby pisaną na szybko, wiele wątków jest nierozwiniętych. Przez co książka wiele traci. Elizabeth Chandler miała wiele ciekawych pomysłów, które przy bardziej szczegółowym opisie, większej staranności stylizowania języka wpłynęły by na o wiele lepszą jakość książki. A tak ,,Pocałunek anioła” jest książką dobrą, ciekawą a niestety nie rewelacyjną. Autorce brakuje tego co ma m.in. Casandra Clare czy Stephenie Meyer łatwości tworzenia ciekawych wręcz kultowych scen. Pani Chandler ma ciekawe pomysły jednak zamiast daną scenę rozwinąć bardzo wszystko skraca i kończy.
Bardzo dobrze, że autorka nie poszła w kierunku infantylnych opisów i cukierkowatego języka. Mimo, że tematyka może wydawać się lekka , dialogi nie są przepełnione wzdychaniem, jakimś ochami i achami ciągłym powtarzaniem ,,Kocham cię, ja ciebie też kocham” itp. Uczucie Tristana i Iwy rozwija się bardzo powoli, stopniowo zbliżają się do siebie by wreszcie nabrać do siebie pełnego zaufania. Jeżeli ktoś obawia się nużących i irytująco ckliwych dialogów, spokojnie w tej książce ich nie znajdzie. Opowieść przepełniona romantyzmem i pasją.
Bohaterowie są ciekawymi osobowościami. Iwy jest nie tylko ładną i popularną dziewczyną, jest także mądra, tajemnicza i ma ciekawe zainteresowania. Jej pasją są anioły. Tristan nie jest tylko przyoakowanym sportowcem, jest inteligentny, wrażliwy i troskliwy. Szczerze go polubiłam. Każda z drugoplanowych postaci ma w sobie coś wyróżniającego , polubiłam również Gary`ego najlepszego przyjaciela Tristana.
Ogólnie książkę oceniam na plus, jednak ma kilka niedociągnięć które obniżają jej jakość.
Moja ocena: 5/10