Psychopata recenzja

Maja Lipska pracuje w ośrodku naukowo - badawczym Brain Cancer Therapy, następnego dnia ma wygłosić prelekcję dotyczącą jej nowego odkrycia, lecz zupełnie nie może się skupić. Jej myśli wędrują do kolejnej kobiety, ofiary mordercy, który z zimną krwią zabija kobiety. Jego znakiem rozpoznawczym jest to, że odcina ofiarom palce.

Komisarz Aleksander Rudek prywatnie chłopak Maji zdradza jej wszystkie pikantne szczegóły dotyczące śledztwa.

W dzień konferencji jak zwykle wszystko układa się świetnie, wystąpienie udało się bez zarzutu, dlatego na bankiet Lipska idzie w wyjątkowo dobrym humorze.

Budzi się i przez chwile zupełnie nie wie gdzie się znajduje. Oczy Maji stopniowo wyłapują obrazy z otoczenia. Z przerażeniem stwierdza, że spała na ławce, na skwerku obok swojego mieszkania. Jak to możliwe, że nic nie pamięta?

Ogląda się pobieżnie i szybkim krokiem rusza do domu. Gdy uruchamia telefon zamiera z przerażenia. Co jej się stało?

Konferencja była szesnastego września, a telefon uparcie wskazywał, że teraz jest osiemnasty. Gdzie była te dwa dni i dlaczego nic nie pamięta?

Fabuła prowadzona jest w pierwszej osobie, co nie do końca mi odpowiada, za to pomysł na akcję zdecydowanie atrakcyjny. Miałam spory problem ze stylem autorki, trochę infantylne dialogi i nadużywanie epitetów powodowały dyskomfort.

Zupełnie nie przypadły mi do gustu opisy scen seksu, ani relacja łącząca głównych bohaterów.

Jeśli pominąć te nieudane fragmenty i skupić się tylko na samej akcji, to wyłoni nam się ciekawa historia z gatunku thrillera psychologicznego. Zdecydowanie z przyjemnością czekałam na rozwiązanie zagadki. Czy zakończenie mnie usatysfakcjonowało? I tak i nie.
Czuję trochę niedosyt jeśli chodzi o rozwój wydarzeń w końcówce, ale mam nadzieję, że będzie druga część i będę mogła zaspokoić swoją ciekawość.
Książkę polecam przede wszystkim osobom, którym nie przeszkadza narracja w pierwszej osobie, w przeciwnym razie czytanie wymaga sporo samozaparcia.

#wydawnictwokobiece

#renibook