Przypadkowe spotkanie recenzja

Czy jedno nic nieznaczące spotkanie może przerodzić się w ognisty romans…?
Przypadkowe spotkanie to lekka, niezobowiązująca historia o sile rodzącego się uczucia pomiędzy dwójką zupełnie różnych ludzi.
Hania to dwudziestoośmioletnia polska bizneswoman, która marzy o wyjątkowej relacji. Niestety, dotychczas trafiała na samych nieodpowiednich mężczyzn, co mocno ją zraziło. Mimo wszystko w duchu liczy na to, że kiedyś w końcu na jej drodze stanie ten jedyny.
Wahid to marokański książę przyjeżdżający do Polski w interesach. Jest typowym biznesmenem, dla którego nie liczy się nic poza pracą. Skupia się na nowych projektach i nie w głowie mu jakiekolwiek relacje.
Czy zatem dwójka bohaterów będzie w stanie zawalczyć o własne szczęście?
Czy zderzenie się ze sobą dwóch odmiennych kultur ma szansę przerodzić się w prawdziwe, gorące uczucie…?

"Przypadkowe spotkanie" jest książką utrzymaną w klimacie marokańskim. Wyraźnie czuć tę różnorodność kulturową, religijną, po charaktery. Aż chciałoby się doświadczyć tego wszystkiego na własnej skórze.

Romans między parą głównych bohaterów toczy się dość szybko, ale wcale to nie przeszkadza. Nawet bym powiedziała, że pasuje taki rozwój sytuacji. Sceny intymne są gorące, aczkolwiek opisane ze smakiem.

Jak może wskazywać tytuł, ta historia pokazuje, że czasem miłość przychodzi, gdy się jej najmniej spodziewamy. A bohaterów będą czekać chwile dobre, jak i te złe. Jak to w życiu. Będą musieli też zmierzyć się z brakiem zaufania i zazdrością.

"(...) dzięki problemom stajemy się silniejsi. Nic tak nie buduje człowieka jak ciągła walka z przeciwnościami losu."

Adriana Rak pięknie ukazała przyjaźń. Hania (zadziorna, ambitna, szczera, ale także romantyczka i marzycielka) i Basia (bezpośrednia, szalona dziewczyna, przy której uśmiech nie schodził mi z twarzy, a pomysł z panem pingwinkiem... wymiata) to wspaniałe, pełne energii, pracowite dziewczyny. Zdarzają się między nimi drobne kłótnie, ale ich siła przyjaźni i wyjątkowa więź udowadniają, że mimo to potrafią być dla siebie wsparciem i pomocą. Z kolei Wahid okazał się dla mnie bardzo intrygującą i tajemniczą postacią. Jego pochodzenie jest ciekawe, a zachowanie budzi jakiś rodzaj niepewności... Inne postaci również są interesujący, z pewnością nie można się z nimi nudzić. Są zarówno ci pozytywni, jak i negatywni, co po części przypomina bajkę. Wywołają w Was skrajne emocje. Jedni są do ukochania, inni zaś... wzbudzają wręcz nienawiść.

"Przypadkowe spotkanie" to zabawna, romantyczna, utrzymana nieco w bajkowym klimacie powieść, która napełni czytelnicze serce pozytywnymi wibracjami. Marokański książę i polska bizneswoman czekają, byście ich poznali. Ja chętnie wróciłabym do nich ponownie.