Dziwne Losy Jane Eyre recenzja

"Dziwne losy Jane Eyre" Charlotte Brontë

Jane Eyre po śmierci obojga rodziców trafia do domu swojego wuja. Ciotka nie darzy jej zbytnią sympatią i jak najszybciej tylko może wysyła dziewczynę do szkoły z zaostrzonym rygorem. Okazuje się ona być szkołą dla sierot. Po ukończeniu nauki i zdobyciu wykształcenia Jane zatrudnia się jako guwernantka w domu pana Rochestera. Mogłoby się wydawać, że w tej posiadłości odnajdzie swój azyl. Jak jest naprawdę?
"Dziwne losy Jane Eyre" to jeden z najbardziej rozpoznawalnych na świecie tytułów uchodzących za klasyki literatury. Historia młodej Jane Eyre poszukującej w życiu szczęścia i spełnienia zachwyciła miliony czytelników. Istnieje jednak malutki względem całości odsetek, któremu ta powieść nie specjalnie się podobała — ja też niestety do niego należę.
W powieści Charlotte Brontë odnajdziemy bardzo silnego ducha oddającego wiktoriański klimat. Całą opowieść spowija gęsta, duszna, momentami nawet przytłaczająca atmosfera. Czytając "Dziwne losy Jane Eyre" miałem wrażenie, że smutek i przygnębienie nieustannie wypływają spomiędzy kart książki.
Autorka opowiedziała nam bardzo przejmującą historię nie tylko o, jak tytuł wskazuje, dziwnych losach pewnej kobiety, ale też o odwadze, wewnętrznej sile kobiet, jak to często u tej autorki, o początkach emancypacji kobiet w Anglii oraz niegasnącym zapale i dążeniu z determinacją do obranych celów. Wątek romantyczny również mogę uznać za ciekawy, choć niesamowicie sztampowy, jak to w klasykach bywa.
Brontë w książce zarysowała strasznie oczytany i zdecydowanie przereklamowany w klasyce literatury motyw, jakim jest guwernantka i jej przeżycia w miejscu pracy. Zastanawia mnie to, dlaczego w tak wielu książkach z tamtych czasów pojawia się właśnie ten motyw. Całkiem subiektywnie rzecz biorąc, nie jestem jego fanem, gdy pojawia się w powieściach.
Muszę przyznać, że po lekturze "Villette" spodziewałem się, że "Dziwne losy Jane Eyre" to utwór tak samo fenomenalny, lecz mało przystępny. Zawiodłem się. Kreacja bohaterów stoi niestety na najniższym poziomie, a rozgrywające się wydarzenia są do bólu przewidywalne.
Nie polecam.

⭐4/10

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu MG