Prawo ojca recenzja

"Prawo ojca" jest pierwszym tomem cykluKrwią naznaczone.Powiem Wam, że P.K.Farion stworzyła tym razem coś zgoła innego, mocnego, coś, czego zupełnie nie brałam pod uwagę. Jestem zachwycona tą książką, tym jaki kierunek autorka obrała.

Co i ile bylibyście w stanie zrobić i znieść dla dobra dziecka? Do czego posunęlibyście się, by zapewnić bezpieczeństwo najbliższej Wam osoby? Wasza odpowiedź brzmi: wszystko? To otwórzcie tę książkę...

Tak jak przeczytamy w opisie, nie znajdziemy tu słodkiej czy romantycznej historii. Wręcz przeciwnie, będzie naprawdę poważnie, niebezpiecznie, niepokojąco, brutalnie, krwawo. Pojawi się wątek mafii. Ale nie jakieś tam wzmianki, czy taki, który znacie z romansów mafijnych. Tu poznacie mafię w najczystszej postaci, pozbawionej wszelkich wartości moralnych. Z jej bezwzględnością, torturami, które zadającemu sprawiają przyjemność i od których trzeba odwracać wzrok..., bo są tak przerażające i obrzydliwe, a to przecież tylko dzieje się na kartach książki. Trzeba mieć mocne nerwy, by przetrawić te wszystkie sceny, wydarzenia i sytuacje. Emocje są ogromne. Do tego do samego końca nic nie jest oczywiste. Warto też zwrócić uwagę na rolę kobiety w hierarchii mafii.

"Lubię to. Wręcz uwielbiam patrzeć na ludzi pogrążonych w strachu. To jest moja pożywka, która daje mi kopa do działania. Takim już jestem człowiekiem, nic na to nie poradzę. Ludzie są słabi. Zbyt jawnie i za często pokazują, że się boją."

Będziemy świadkami opanowującej człowieka żądzy pod każdą postacią - władzy, ciała, duszy. Bohaterowie są bardzo wyraziści, różni pod wieloma względami. Jestem zaskoczona, a jednocześnie zafascynowana tym, jak głęboko weszłam w świat Zuzanny oraz tym, z jaką mocą odczuwałam to co ona. Fragmenty przedstawiające ją jako matkę, która dla swojego syna zrobi wszystko, rozwalały mnie emocjonalnie. Mimo bezradności to kobieta odważna, charakterna, honorowa, oddana, gotowa na każde poświęcenie, byleby tylko ochronić dziecko. Podobało mi się to, jak długo stawiała się Igorowi. Z kolei u niego to, że widział w Zuzie dobrą matkę.

"Nie lęka się, nie ucieka, nie chowa. Ciężko oddycha, wściekły spojrzeniem rzuca mi wyzwanie. Jest nienaturalnie blisko. Tak, że czuję zapach jej ogniście rudych włosów. Odważnie staje w obronie swojej i syna, nie zważając na konsekwencje. Jej determinacja i chęć walki cholernie mi się podobają. Dmitrij miał rację, nie będę miał z nią lekko."

Cóż jeszcze mogę od siebie dodać? Znakomity pomysł na fabułę, fenomenalne wykonanie i jeszcze lepsze zakończenie, po którym chcemy więcej i więcej. Ja szczególnie chciałabym jeszcze bliżej poznać Dmitrija, bo to naprawdę ciekawa i fajna postać.

"Prawo ojca" to pełen skrajnych emocji thriller o posiadaniu, pożądaniu, walce o władzę i wpływy, intrygach, oddaniu, matczynej miłości, strachu o przyszłość, bólu, braku nadziei, nienawiści i obdarciu z godności. To bezsprzecznie powiew świeżości na polskim rynku wydawniczym. Polecam!