Potłuczona filiżanka recenzja

Sonia choruje na schizofrenię. Dziewczyna szuka ucieczki w wykreowanym przez siebie świecie, unika ludzi, woli spokój i lubi spędzać czas nad swoimi informatycznymi projektami. Jest mądra i naprawdę wiele osiąga. Jednak jej choroba odbija się na jej najbliższych.

Sonia pomimo choroby może liczyć tylko na wsparcie matki. Ojciec unika jej i uważa, że jedynym rozwiązaniem jest zamknięty ośrodek.
Są rodziną, mieszkają razem, ale żyją jakby osobno. Przykre było, że ojciec nie wspierał córki, z drugiej strony Sona to czuła i nie pozostawała dłużna ojcu, snując o nim różne teorie i mówiąc w jego kierunku wymyślone (lub nie) rzeczy. Wszystko zaczyna się zamieniać, kiedy pewien student zwraca uwagę na Sonię i jest nią szczerze zainteresowany. Jednak dziewczyna nadal ma w pamięci chwile sprzed choroby, które mocno się na niej odbiły i trzyma chłopaka na dystans.

Sonia ma swój świat i alter ego, które podszeptuje jej różne rzeczy, a dziewczyna traktuje je jak żywą osobę. Czasami jej wyobrażenia są naprawdę realistyczne.

Historia przedstawiona jest z perspektywy różnych bohaterów. Z perspektywy Sonii, która tkwi w swoim wymyślonym świecie, z perspektywy jej matki, która zatraca się w chorobie córki, z perspektywy ojca, który z boku obserwuje Sonię i widzi w niej zagrożenie dla swojego małżeństwa i z perspektywy chłopaka, któremu zależy na dziewczynie.
Z początku to jedynie Sonia i jej matka przewodzą narracji. Z ich perspektywy dziewczyna jest chora, a to ojciec jest tym złym, ale kiedy narrację przejmuje ojciec, sytuacja wygląda zgoła inaczej. Namieszało mi to trochę w głowie. Dziewczyna była chora czy, jedynie manipulowała innymi i tylko odgrywała swoją rolę?
Bardzo ciekawa kreacja głównej bohaterki.

Intrygująca historia. Długie opisy pozwolą zanurzyć się w stworzonym przez autorkę świecie. W świecie rodziny, mierzącej się z trudną chorobą córki. Autorka pokazała, jak świat odbiera osoba z zaburzeniami psychicznymi, jak wpływa to na jej najbliższych.
Z każdą stroną historia wydaje się bardziej zagmatwana, ale bardzo dobrze mi się ją czytało. Nie jest to książka wypełniona akcją, mimo wszystko jest bardzo spokojna i przyciąga uwagę na długi czas.