Sawantka recenzja

Zacznę od tytułu, który od razu rzucił mi się w oczy i zaintrygował. Mianem sawantki dawniej określano kobietę wykształconą i erudytkę, a taką właśnie jest główna bohaterka powieści.

Lena Milewska to kobieta w średnim wieku ucząca w szkole języka polskiego. Nie jest to dla niej tylko praca, ale również ogromna pasja. Dużą przyjemność daje jej pisanie - zatopiona w świecie słów odpoczywa, relaksuje się i snuje refleksje. Są to dla kobiety również powroty w przeszłość, niejednokrotnie bardzo odległą. Lena kocha także podróże śladami polskich pisarzy, w krótsze i dalsze wyprawy wybiera się kiedy tylko pozwala jej na to zdrowie i samopoczucie.

Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że Lena to kobieta spełniona. Żona, matka, a nawet babcia czerpie przyjemność ze swojej pracy i przebywania z nastolatkami, ma pasje i dom, o który dba. Kocha Bartka, ale z każdym dniem wydaje jej się coraz bardziej, że męża denerwuje wszystko w jej zachowaniu i nie odwzajemnia jej prawdziwych uczuć. Kiedy kobieta uświadamia sobie, że jej dorosłe dzieci nie potrzebują już matki na co dzień, podejmuje bardzo ważną i trudną decyzję, której do końca nie jest pewna. Lena zostawia męża i wynajmuje dom we wsi Leszczynki. Otwiera tym symboliczne drzwi do nowego życia. Ale czy jako sawantka będzie w nim w końcu w pełni szczęśliwa?

Na tylnej okładce powieści znajdziemy cytat Nathaniela Hawthorne'a "Coś co się łatwo czyta, bardzo trudno napisać". Domyślam się, że nie jest on przypadkowy, więc z całą pewnością mogę stwierdzić, że praca autorki nie poszła na marne. Jest to książka, która nie tylko czyta się dobrze, ale również przyjemnie. Chociaż fabuła nie pędzi, wręcz częste odwołania do przeszłości spowalniają akcję, to po przeczytaniu pierwszych stron nie można się oderwać od lektury. Z drugiej strony książka jest bardzo współczesna każdemu z nas, przez poruszony przez Autorkę temat pandemii koronawirusa, pracy zdalnej, czy wprowadzania obostrzeń.

Celina Mioduszewska wykreowała spokojny, klimatyczny świat. Główna bohaterka to kobieta dojrzała, kochająca swoje dzieci, jednak potrzebująca zmian i mająca odwagę, by do nich dążyć. Autorce bardzo dobrze udało się stworzyć przestrzeń, w której Czytelnik po prostu dobrze się czuje. Przeszłość miesza się tutaj z teraźniejszością, a ta z przyszłością, co bardzo mi się podobało. Liczne opisy przyrody, czy miejsc, odwołania do Polskich pisarzy, a także tradycji i obyczajów naszego kraju nie nudzą, a wręcz urozmaicają lekturę.

Powieść zdecydowanie zaliczam do tych wartych przeczytania, a czas spędzony na lekturze za udany. To przyjemna i ciepła obyczajówka z wolną fabułą i wyjątkową główną bohaterką. Zachęcam Was do sięgnięcia po książkę w czasie wolnego wieczoru, ponieważ pozwala się wyciszyć, uspokoić, a jednocześnie poszerzyć swoje horyzonty.

Za egzemplarz recenzencki z dedykacją bardzo dziękuję Autorce - książkowa podróż w świat "Sawantki" bardzo mi się podobała.