Pocałunek Gwen Frost recenzja

Gwen Frost żyje. Jeszcze. Bo żniwiarze, wysłannicy boga chaosu, zamierzają ją zabić.

Dlatego dziewczyna musi nauczyć się walczyć. Jej trenerem, w Akademii Mitu, jest atrakcyjny Logan Quinn, w którym Gwen potajemnie się podkochuje. Komplikacje są nieuniknione, gdyż Spartanin na początku roku szkolnego złamał jej serce. Wyjazd na narty jest dla niej dobrą okazją, aby odpocząć od ciężkich treningów.

W górskim kurorcie poznaje uroczego Prestona. Szybko jednak okazuje się, że dziewczyna ma na głowie nowe zmartwienie: wrogowie Akademii Mitu depczą jej po piętach także poza murami szkoły i nie spoczną, póki raz na zawsze się jej nie pozbędą…

„Jestem Cyganką”

I po raz kolejny (drugi) spotykamy się z Gwen Frost – „cyganka”, przez dotyk może dowiedzieć się wszystkiego, uwielbia komiksy i superbohaterów, została wybrana przez Nike i jest nieszczęśliwie zakochana w swoim trenerze – Loganie, który nawiasem mówiąc jest spartaninem. Gwen musi się nauczyć walczyć, ponieważ na każdym kroku czyhają na nią wysłannicy boga chaosu – Lokiego, który chce jej rychłej śmierci.

„- Pocałuj mnie, albo mnie puść”

W tym tomie obserwujemy jak rozkwita magia Gwen, jak Loki i Chaos przypominają o sobie. Autorka rozwija wątki śmierci mamy Gwen oraz Logana i jego tajemnicy.

Akcja jest wartka i płynie szybko, przez co bardzo szybko się czyta tę książkę. Książka po prostu nas wchłania i nie wypuszcza ze swoich objęć aż do końca. Jennifer Estep zadbała także o to, żeby czytelnik nie był znużony – nie brakuje tutaj zaskakujących zwrotów akcji czy dawek poczucia humoru, które wywołują uśmiech na naszej twarzy. Jej styl jest po prostu niesamowity i prosty w odbiorze (co jest dużym plusem).

„- Co zrobisz jeżeli żniwiarz Cię naprawdę zaatakuje? – zażądał Vic. – Uciekasz i masz nadzieję, że nie pobiegnie za tobą?”

Znowu bardzo zżyłam się z Gwen, przez co doskonale rozumiałam jej rozterki związane z Prestonem ( cudowny bohater) i Loganem ( jemu kibicuję) oraz interesujący przypadek jej przyjaźni z Daphne.

Jennifer Estep ponownie mnie zaskoczyła (pozytywnie). W „Pocałunku Gwen Frost” jest wiele zawirowań i humorystycznych sytuacji ( w tym duża zasługa Victora i Daphne). Pani Estep po raz kolejny stworzyła arcydzieło, które w mojej hierarchii dorównuje „Darom Anioła”, „Trylogii Czasu” i „Twierdzy Magów”, czyli mówiąc krótko jest w czołówce.

Nie rozpisuję się zbytnio na temat fabuły, ponieważ twierdzę, że obowiązkowo trzeba tę książkę przeczytać i mieć element zaskoczenia. To samo się tyczy bohaterów, którzy są barwni, nietuzinkowi i niesamowici.

Moja ocena 7/6