Po tamtej stronie lasu recenzja

Kiedy ostatnio byliście w lesie?

Tytuł: Po tamtej stronie lasu
Autor: Anna Bichalska
Wydawnictwo: HarperCollins

Wspomnienia i rodzinne skarby sprzed lat mogą mieć wielki wpływ na teraźniejszość.

Ewa zajęła się porządkowaniem rzeczy matki po jej śmierci. Zawsze to dobry sposób na pożegnanie się i zamknięcie pewnego etapu. Jednak czy na pewno będzie to postawienie kropki, czy raczej trzech i zaczęcie nowej przygody?

Podczas przeglądania rzeczy matki znalazła szkatułkę należąca kiedyś do babki. Z pozoru nie jest to nic nadzwyczajnego. Pamiętniki i stary album. Zdjęcia, które przywołują wspomnienia oraz tajemnice bo przeszłość babci była niejasna i sama matka Ewy miała tylko mgliste wspomnienia jeśli chodzi o własne dzieciństwo. Jak je spędziła? O czym babcia nie mówiła? Czy to jakieś wielkie rodzinne sekrety?

Ewa pragnie dowiedzieć się więcej o przeszłości babki i matki. Może to pomóc jej poczuć na nowo bliskość z członkiniami rodziny, które już odeszły, oraz samej lepiej zrozumieć własną rodzinę i siebie samą. Dlatego właśnie podążając za wskazówkami udaje się do małej miejscowości, a tam znajduje w lesie chatkę gdzie babka wraz z matką spędzały czas. Co tam odkryje?

Czy można od tak grzebać w przeszłości? To jedno niepozorne wydarzenie niczym domino uruchamia lawinę kolejnych zdarzeń. Czego dowie się Ewa? Czy przyniesie jej do ukojenie i pomoże poznać sama siebie? Czy odkyje rodzinne sekrety, tajemnie babki i dzieciństwo matki? I jak ta nowo zdobywa wiedza na nią wpłynie?

Każdy ma jakieś tajemnice, także rodziny, a tajemnice mają to do siebie, że prędzej czy później wychodzą na jaw i trzeba zmierzyć się z ich konsekwencjami.

Ciekawa książka, ukazująca rodzinne tajemnice, to jak wiele może skrywać człowiek, jak niewiele czasem wiemy o najbliższych i jak wielki wpływ mają na nas wspomnienia i przeszłość. Wyjątkowe jak to, jak zwykła szkatułka rozpoczyna przygodę, jak wiele może zmienić jedna niepozorna chatka w lesie. Daje nam takie nostagliczne uczucie, chęć spędzanie czasu z rodziną, zastanowienia się, refleksji.

Styl pisania jest lekki, nie mam mu nic do zarzucenia, dzięki niemu ma się wrażenie, że przez książkę się płynie, czytanie nie męczy. Na pewno jest to na plus. Fabuła skonstrukowana jest ciekawie, niby nie jest to książka pełna akcji i przygód, a jednak konsekwentnie budowane są wydarzenia i utrzymana jest ciekawość co do rodzinnych tajemnic, sprawiając, że chce się czytać dalej.

Bardzo ciekawie i lekko napisana książka, interesująca. Podoba mi się także okładka, która wizualnie sprawia przyjemne wrażenie, zachęca do sięgnięcia po tą lekturę, do czego was zachęcam.