Pływanie w negliżu recenzja

W ostatnim czasie nie bardzo dopisywał mi nastrój, toteż ze stosu nieprzeczytanych książek postanowiłam wyciągnąć taką, która zapowiadała się na tyle zabawnie, że wyciągnęłaby mnie z moich małych smutków. Zapowiedź na okładce brzmiała zachęcająco: "Ja, Lilly Rose Cleary, posiadam wprost nieskończone możliwości doprowadzania samej siebie do szału". Spodziewałam się zabawnej narracji i taką właśnie dostałam. Przy pierwszych stronach nie przestawałam się więc uśmiechać. Dopiero z czasem poczucie humoru panny Lilly zaczęło mnie irytować, by w końcu doprowadzić do frustracji. Na dwa dni odłożyłam więc książkę na półkę, nie mogąc dać sobie z nią rady.

Dokończyłam lekturę w dniu dzisiejszym, ponieważ zawsze ciekawość u mnie wygrywa i chcę poznać zakończenie nawet najgorszej lektury. Niestety, im dalej w las, tym gorzej i po przeczytaniu ostatnich stron mam ochotę powiedzieć krótko: "co za pierdoły". Nie wiem, być może parę lat temu tego typu książka by mnie oczarowała. W obecnym stanie rzeczy - kiedy jestem bardziej zrzędliwa i smętna - takie głupoty przestają mnie bawić.

'Pływanie w negliżu' mogłabym polecić tym, którzy nie mają co robić w autobusie/pociągu/samolocie - na poważne książki nie są to miejsca odpowiednie, ale na lekką lekturę idealne. Oczywiście, książki nie odradzam, bo nie mam tego w zwyczaju - uważam, że każdy powinien sam przeczytać i wyrobić sobie własną opinię. Jednak ja drugi raz bym po nią nie sięgnęła.