P.S. Kocham cię recenzja

Do dziś pamiętam plakaty reklamujące film P.S. Kocham cię, zewsząd atakujące mnie na przystankach. Byłam odporna na ich urok. Zachwyty nad książką pełną łez spływających po policzkach czytających sprawiło, że zanim przeczytałam, to wyrobiłam sobie zdanie - negatywne niestety. Jednak gdy przyjaciółka mamy pożyczyła mi tą książkę stwierdziłam że muszę ją przeczytać, zobaczyć co w niej takiego cudownego.

Pierwsze strony nie potrafiły mnie wystarczająco wciągnąć. Męczyłam się, ale nie poddałam. Potem było tylko lepiej. Historia 10 listów zostawionych przez nieżyjącego męża i możliwość ich otwarcie w konkretnym czasie, spowodowało że i ja zaczęłam z niecierpliwością oczekiwać kolejnego zadania dla Holly. W tym trudnym okresie dla głównej bohaterki byli jej przyjaciele Denise i Shanon oraz John, w takim samym stopniu jak rodzina. Ta książka pokazuje nam jak ważne jest wsparcie najbliższych w tym ciężkim dla nas czasie, po stracie najbliższej osoby. Jak to bywa w amerykańskich książkach Holly znajduje pracę, radość życia, a nawet pomaga bratu który przechodzi ciężki okres - słowem wraca do życia.

Książka ta podnosi nas na duchu, ponieważ daje pewność, że po ciężkim czasie przychodzi słońce.