Osaczona recenzja

Idziecie na spacer się przewietrzyć. Wracacie, a w mieszkaniu znajdujecie ciało. Wszyscy są przeciwko wam. Nie potraficie się wybronić z zarzutów popełnienia zbrodni. Właśnie w takiej sytuacji jest główna bohaterka – Miranda, która zakończyła romans ze swoim pracodawcą Richardem Tremainem, właścicielem lokalnej gazety. Dumny mężczyzna nie umie się jednak pogodzić z jej decyzją. Zadręcza ją telefonami i nieustannie próbuje namówić na spotkanie. Pewnego dnia uparty Richard, nie zważając na protesty Mirandy, niespodziewanie zapowiada, że odwiedzi ją za kilkanaście minut. Kobieta nie ma jednak ochoty spotkać byłego kochanka i chcąc uniknąć konfrontacji, szybko opuszcza mieszkanie. Liczy na to, że Richard odjedzie, gdy jej nie zastanie. Niestety po powrocie dostrzega przed swym domem jego auto. Decyduje się wejść i nieoczekiwanie znajduje w swojej sypialni zabitego mężczyznę. Obok łóżka leży zakrwawiony nóż kuchenny... Miranda automatycznie staje się główną podejrzaną w śledztwie. Nikt nie wierzy w jej niewinność do czasu, kiedy sama staje się celem tajemniczych ataków. Seria nieudanych zamachów na kobietę wzbudza podejrzenia brata zamordowanego, który zaczyna wątpić w jej winę i postanawia pomóc w rozwiązaniu krwawej układanki..

Autorką „Osaczonej” jest pisarka amerykańska – Tess Gerritsen, która z zawodu jest lekarzem. Po studiach praktykowała w Honolulu na Hawajach, wraz z mężem. W 1987 roku opublikowała pierwszą powieść, romans z wątkiem kryminalnym, a potem kolejno osiem książek o podobnej tematyce. Jej kariera pisarska nabrała rozpędu w 1996 roku, kiedy ukazał się jej pierwszy thriller medyczny "Dawca". Dzięki odniesionemu sukcesowi mogła zrezygnować z praktyki lekarskiej. Stephen King uznał ją za najciekawszą autorkę w swoim gatunku - lepszą od Cooka, Palmera, a nawet Michaela Crichtona.

Wcześniej nie miałam do czynienia z książkami tej autorki. Po tej lekturze zamierzam zapoznać się z innymi powieściami. Od początku zastanawiałam się kto mógł popełnić zbrodnię. Dopiero pod koniec zaczęłam podejrzewać prawdziwego mordercę. Właśnie to lubię w kryminałach, że nie wiadomo kto jest winnym do ostatnich stron książki. Autorka połączyła motyw zbrodni z wątkiem romantycznym. Dzięki temu „Osaczona” jest „żywszą książką”. Nie opiera się jedynie na morderstwie, ale emanuje także uczuciami. Mała liczba bohaterów sprawia, że nie gubimy się w natłoku informacji.

Książka trzymała mnie w napięciu od pierwszych do ostatnich stron. Wartka akcja, emocjonujące zdarzenia i ciekawi bohaterowie. „Osaczona” to kryminalno-sensacyjna powieść, która jest dopracowana pod każdym względem. Warto zwrócić uwagę na dużą czcionkę, która ułatwia szybkie czytanie.