Dokąd zmierza ten świat recenzja

Wierzycie w przeznaczenie? W możliwość, że Biblia mogłaby przepowiedzieć nasze przyszłe życie? Koniec naszych dni? Czy wydaje Wam się realne, że jednego dnia spotykacie się z przyjacielem, a drugiego okazuje się, że dosłownie wyparował podczas śniadania z rodziną?

Wyobraźcie sobie, że tak jak Wasz przyjaciel - znikają miliony ludzi. Nikt nie wie, co się dzieje, gdzie się podziały te osoby, i czy jeszcze w ogóle żyją. Załóżmy, że Biblia naprawdę coś znaczy, i zaczyna się chaos na świecie, który będzie trwał 7 długich lat...

„Dr Jeremiah stara się udzielić odpowiedzi na pytanie bardzo na czasie - w jakim kierunku zmierza świat, znaków, interpretując je na różne sposoby. Tak też należy traktować książkę Davida Jeremiaha - jako jedną z wielu prób interpretacji współczesnych wydarzeń.”

Muszę przyznać, że na początku nie byłam przekonana do tej książki.
Jeśli mam być szczera - zasnęłam kilkanaście razy czytając ją. Mimo wszystko Dokąd zmierza ten świat? ma swoje plusy. Muszę już teraz podkreślić - nie sięgajcie po nią, jeśli nie jesteście zainteresowani religią. Mnie taka ilość Boga przerażała, ale podczas czytania po prostu starałam się o tym zapomnieć. I wtedy zaczęło się robić nawet ciekawie.

„[...] od niewolnictwa do wiary duchowej; od wiary duchowej do wielkiej odwagi; od odwagi do wyzwolenia; od wyzwolenia do dostatku; od dostatku do samozadowolenia; od samozadowolenia do apatii; od apatii do uzależnienia; od uzależnienia z powrotem do niewoli.”

Jeśli mam być szczera, naprawdę denerwowały mnie przypisy. Chyba na każdej stronie było ich pełno... To irytujące. Przeważnie było tam objaśnione źródło, więc potem się na to nie zwraca uwagi, prawda? I w ten sposób pewnie pominęłam kilka ciekawych informacji. Gdyby było ich mniej, na pewno książkę czytałoby się szybciej i łatwiej.

Najbardziej spodobał mi się temat Uniesienia. Że ludzie, którzy wierzą w Boga, unikną chaosu i bólu, podczas gdy niewierzący będą się męczyć przez 7 lat, aż On przyjdzie na ziemię i już tam zostanie. Uważam, że to mało prawdopodobne.

Po przeczytaniu tej książki dalej miałam takie samo zdanie o Bogu i kościele, tylko tym razem bardziej mnie to zainteresowało.

„Zagadka to właśnie to, co sugeruje słowo: zaginiony. Nagłówki na temat ludzi, którzy nagle znikają, przykuwają naszą uwagę [...] Czytamy te nagłówki z niesamowitym zdziwieniem: Co mogło się stać z tą zaginioną osobą? Jak to możliwe, że przed chwilą tam był, a za moment już nie?”

Kolejna rzecz, która przyciągnęła moją uwagę, to temat Hitlera. Nie wiem, jak Wy, ale ja nie mam nic do Żydów. Jestem tolerancyjna, przynajmniej bardziej od otaczających mnie ludzi.

„Czemu nie stawisz czoła rzeczywistości?”

Jeśli lubicie książki, które są przepełnione ciekawostkami - bo tak powinno się potraktować tą książkę, to polecam. Nie czyta się jej lekko, ani szybko, ale gdy już przyciągnie Was przynajmniej jedna rzecz, wszystko się zmienia. Niestety, ta książka należy do tych, które robią się ciekawe w połowie, lub pod sam koniec. Myślę, że wszystko zależy od gustu, i każdy by tu znalazł coś dla siebie. Dlatego postanowiłam dać jej mocną 6.

„Kiedy tego typu historie zaczynają się spiętrzać jedna na drugiej, nie pozostaje nam nic innego, jak zacząć się zastanawiać... dokąd zmierza ten świat?”