Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata recenzja

Niedawno premierę miała wyjątkowa książka. Prawdziwa, poruszająca. Oparta na prawdziwych wydarzeniach.

"1 września 1941 roku w niemieckim mundurze z pistoletem w kieszeni i na rowerze ucieka z Auschwitz Jan Nowaczek.

Los sprawia, że ratując się przed pościgiem, trafia do mieszkających w pobliżu Franciszki i Wawrzyńca Kuligów. Mimo obawy o własne życie rodzina pomaga zbiegowi. Jakież jest ich zdziwienie, gdy po kilku miesiącach Nowaczek ponownie pojawia się w ich domu w towarzystwie esesmanów, zdradzając osoby które pomogły mu w ucieczce.
W rezultacie do obozu trafia Franciszka w dziewiątym miesiącu ciąży, jej siostra Stefania i kilka innych osób. By ocalić ukochaną żonę, zrozpaczony Wawrzyniec podejmuje najtrudniejszą z decyzji: pójdzie do obozu by, zamienić się z Franciszką na życie."

Franciszka i Wawrzyniec Kulig mieli pecha - mieszkali tuż za Auschwitz. Gdy w ich domu pojawił się Jan Nowaczek nie wiedzieli jakie konsekwencje może mieć to spotkanie, które jak się później okazało zrujnowało ich życie. Chcieli pomóc, on zarzekał się, że ich nie wyda... stało się inaczej.

Autorka opowiada w książce prawdziwe losy rodziny, Załączone są zdjęcia. Możemy dowiedzieć się wiecej o obozach. Poznać historię. Może tez zrozumieć.
Dzięki takim książkom kolejne pokolenia będą pamiętały.
Nie pozwólmy zapomnieć, ale też nie pozwólny aby takie historie się powtórzyły.

Ogromnym plusem książki jest brak oceny zachowań opisywanych przez autorkę ludzi. Pozostawia czytelnikowi szansę na jego własną ocenę. Ale czy jest to łatwa ocena? Trudna- bo umiemy sobie wyobrazić to, jak sami byśmy się zachowali, gdyby ktoś postawił na szali nasze życie, albo życie i zdrowie bliskich nam osób?

Książka jest bardzo poruszająca, opisuje czasy o których chcielibyśmy zapomnieć. Gdy zaczęłam czytać, nie mogłam się od niej oderwać.
Polecam wszystkim ty, którzy interesują się taką tematyką. Nie jest to łatwy temat.

Z przyjemnością poznam inne książki autorki, podoba mi się jej sposób opisywania wydarzeń.

Historia Wawrzyńca i jego żony Franciszki jest mi bardzo bliska.

Mój pradziadek Józef został wywieziony do obozu pracy w Niemczech w 1942 roku, bo doniósł na niego "kolega". Musiał zostawić swoją żonę - moją Prababcię z 5 małych dzieci.

Niestety zginął w obozie dzień przez wyzwoleniem obozu przez wojska amerykańskie w 1944 roku - został rozstrzelany, gdy Niemcy zorientowali się, że muszą uciekać.

Prababcia czekała na niego do końca. Była silną i mądrą kobietą - sama wychowała 5 dzieci - między innymi moją ukochaną Babcię.

A ja w zeszłym roku odnalazłam jego grób i poznałam jego historię obozową.