Lżejszy od fotografii. O Grzegorzu Ciechowskim recenzja

Pamiętam doskonale ten grudniowy dzień 2001 roku kiedy usłyszałam w radiu że Grzegorz Ciechowski nie żyje. Szok, niedowierzanie i ogromny smutek towarzyszył mi przez długi czas. Odszedł niespodziewanie, w sile wieku (miał 44 lata), w pełni mocy twórczych.
Jego śmierć była końcem pewnego etapu w polskiej muzyce. Był mistrzem słowa, poetą. Pisał teksty nie tylko dla Republiki i na swoje solowe płyty ale także dla wielu innych artystów polskiej sceny muzycznej (Lady Pank, Justyny Steczkowskiej). Śmiem twierdzić że właśnie jego odejście było początkiem końca polskiej muzyki w której liczyło się przesłanie, tekst, opowieść a nie tylko melodia wpadająca w ucho.
Grzegorz Ciechowski był poetą który zostawił po sobie ogromna spuściznę. Utwory Republiki czy Obywatela G.C., słuchane po latach mają nadal niewyobrażalną siłę rażenia. Jego talent, pracowitość i determinacja sprawiły że ten skromny chłopak z Tczewa stał się gwiazdą polskiej sceny muzycznej. Moim zdaniem jedną z jaśniejszych.

Piotr Stelmach, dziennikarz muzyczny radiowej Trójki podjął się napisania biografii artysty, zadania trudnego i niezwykle ambitnego.
"Lżejszy od fotografii. O Grzegorzu Ciechowskim" to ponad 600 stronicowa opowieść o Ciechowskim jako artyście, przyjacielu, współpracowniku, mężu, synu, bracie, ojcu...i można by tak wymieniać w nieskończoność bo na książkę tą składają się setki wspomnień ludzi dla których był postacią ważną, wpisaną w ich świat.
Nie jestem wielką fanką biografii pisanych w ten sposób bo w ludzkiej świadomości jest zapisane że o zmarłych mówi się dobrze albo wcale. Tak też jest w przypadku tej publikacji. Próżno szukać tu jakiś negatywnych opinii i zdań o Grzegorzu Ciechowskim a jeśli jakieś się pojawiają to giną na tle innych opowieści.
Ciekawym zabiegiem było rozpoczęcie tej historii "od tyłu" czyli od śmierci i pogrzebu artysty. Koniec jego życia było początkiem opowieści o niezwykle utalentowanym, wszechstronnym człowieku.

Mimo tych "ale" i mimo iż książka jest za długa (pod koniec jej lektura zaczyna trochę nużyć) warto sięgnąć po tę publikację. Dzięki niej wróciłam do utworów Grzegorza Ciechowskiego które nic nie straciły ze swojej mocy. Polecam!