Obietnica recenzja

Nawet nie przyszło mi do głowy, że ta dość cienka książka zajmie mi tak dużo czasu. Okazuje się, że pomimo niewielu stron, zawiera bardzo dużo treści.
Treści zupełnie innej, nieprzewidywalnej, intrygującej, smutnej, ale jednak opowiadającej o prawdziwej miłości braterskiej, o przywiązaniu do rodziny.
Powieść ta wywoływała we mnie szereg tak skrajnych emocji, że nawet musiałam ją odkładać na chwilę aby ochłonąć i złapać oddech.
Po jej ukończeniu mam mieszane uczucia, lecz myślę, że warto zapamiętać tego autora.
Spodziewałam się rasowego kryminału, thrillera, a trafiłam na dobrą powieść pisaną może Hemingwayowską frazą, jak pisze Wydawca, mimo tego, że jest niby dość prosta to jednak bardzo mocna w swoim wyrazie.

Poznajemy Jana, który jest emerytowanym nauczycielem języka angielskiego, udziela jeszcze czasami prywatnych korepetycji. Jan zmaga się z zaburzeniami nerwicowymi, ma problemy ze snem. Za radą młodej sąsiadki Laury, zaczyna uprawiać swój ogródek, praca pomaga mu w wyciszeniu i zmaganiu się z chorobą. Cieszą go własne warzywa i owoce, a przede wszystkim fizyczna praca. Jan lubi czytać, przy sobie nosi ciągle książkę, którą kiedyś otrzymał od brata. To jego talizman, chociaż treść książki zna na pamięć, nie wychodzi bez niej na zewnątrz...
To właśnie swojemu bratu złożył obietnicę i zobowiązał się do zadania, którego Jerzy nie był zdolny wykonać.
Z każdym kolejnym rozdziałem dowiadujemy się coraz więcej o przeszłości Jana, powoli, stopniowo wydziela nam swoje odczucia na swój temat oraz dzieli się wspomnieniami, które doprowadziły do momentu spełnienia obietnicy złożonej bratu.
To mroczna opowieść, nie jest zwykłą historią a im dalej, tym coraz więcej dość drastycznych scen, które przewijają się w snach i rzeczywistych realiach.
Bardzo dziwna jest ta obietnica a już samo jej wykonanie to po prostu można powiedzieć majstersztyk. Ile człowiek jest gotów poświęcić i zrobić żeby przeżyć a ile żeby umrzeć..., właściwie to raczej nie ma tu żadnej różnicy. Trudno jest czasem zrozumieć samego siebie a co dopiero innego człowieka.

Myślę, że książkę tę mogę zaliczyć to tak zwanych "perełek", może nie jest to bardzo wybuchowa pozycja, nie jest jedną z najlepszych jakie czytałam, ale mimo to "Obietnica" ma w sobie "coś". Coś , czego nie umiem określić, lecz to cos sprawia, że trzeba się zastanowić nad lekturą...
Jest to książka nieoczywista, która zostawia w głowie pewien chaos i zasiewa różne wątpliwości, a jednocześnie powoduje, że sama nie wiem czy ja tę książkę dobrze zrozumiałam. A może po prostu nie? Historia ciekawa, zaskakująca, tragiczna.
Myślę jednak, że Jan Godlewski, to imię i nazwisko warto zapamiętać.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.