W ciemności grobu recenzja

O szaleństwie pisarza i jego normalności

Autor: @pliszka.literacka ·1 minuta
2024-05-13
Skomentuj
1 Polubienie
Książka momentami wzruszająca, innym razem zabawna, czasem niezrozumiała, jeszcze częściej intrygująca, a w całej swej postaci oryginalna.
Ciężko jednak stwierdzić jednoznacznie, o czym jest. O kimś takim jak Sigbjørn Wilderness? Oczywiście. Ale też o Malcolmie Lowrym - autorze.
To opowieść o podróży poślubnej głównego bohatera i jego żony do Meksyku. O miejscach, osobach, widokach i zdarzeniach tam spotkanych. Oraz o jego nieustannej walce - z alkoholem, z przeszłością, z myślami, ze strachem i z własną twórczością.

Mamy tu smak tequili, głośne noce, gwarne kantyny, nieustający kac oraz istne traktaty filozoficzne. Bo Lowry to niesamowity myśliciel z jedną wadą - nie zawsze wiemy, o czym myślał.

To książka wymagająca dużo od czytelnika. Nie można czytać jej bez pełnego skupienia i zaangażowania. Dodatkowo, pomocna byłaby znajomość innych dzieł autora - mamy tu częste odwołania do pozostałych książek, które czasem zostawiają po sobie pewną lukę niedopowiedzenia. Pomimo tego jednak da się ją czytać z (umiarkowanym) zrozumieniem i (nieumiarkowanym) zahipnotyzowaniem.

,,W ciemności grobu" jest ciężką książką. Pojawiają się postaci znikąd, historie się przeplatają, wątki są porzucane, a fabuła często odchodzi w niepamięć. Ale czy, mimo to, warto? Moja odpowiedź jest pewna - tak.

Lowry umie oczarować. A ,,W ciemności grobu" jest jak chaos umysłu przelany na kartki.

To wyjątkowe dzieło, mówiące więcej o samym autorze niż o bohaterach książki. Lowry nawet w krajobrazie potrafi zawrzeć bardziej swoje wnętrze niż faktyczny obraz. I to jest piękne - symbolizm tak silny, że aż nieświadomy. Symbolizm nachalny, ale też niewidoczny. Nakłada się kliszą na całe dzieło tak, że wyobrażamy sobie, że wcale go nie ma. A tak naprawdę - jest w każdym niemal słowie.

,,Szedł dalej niż Scott Fitzgerald, który radził pisarzom wkładać w pracę całe serce - on upychał w niej kolanem całego siebie i jeszcze więcej" - może ten cytat z ,,Przedmowy" zachęci Was do poznania tego autora. Naprawdę warto, pomimo, że będzie to kosztować wiele czasu i trudu.


Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-05-09
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
W ciemności grobu
W ciemności grobu
Malcolm Lowry
7/10

W ciemności grobu – powieść jednego z najważniejszych pisarzy XX wieku W gwarnych, kolorowych meksykańskich miasteczkach, na piaszczystych bezdrożach, nad którymi kołują sępy, w podrzędnych cantin...

Komentarze
W ciemności grobu
W ciemności grobu
Malcolm Lowry
7/10
W ciemności grobu – powieść jednego z najważniejszych pisarzy XX wieku W gwarnych, kolorowych meksykańskich miasteczkach, na piaszczystych bezdrożach, nad którymi kołują sępy, w podrzędnych cantin...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @pliszka.literacka

Zakamarki Białego Domu
Przewyborna lektura o przeciekawym świecie Białego Domu

Każdy z nas na słowa ,,Biały Dom" ma swoje wyobrażenia. Jedni widzą konferencje prasowe, inni podpisanie historycznych dokumentów, jeszcze inni działalność pierwszej dam...

Recenzja książki Zakamarki Białego Domu
Kamienica pełna cudów
Klimat świąteczny w lekkim opakowaniu, lecz bez fajerwerków

,,Kamienica pełna cudów" to spokojna opowieść o ludziach i ich osobistych problemach. Wszyscy mieszkający w jednej, starej kamienicy, która łączy i przeplata ich losy. ...

Recenzja książki Kamienica pełna cudów

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl