Nim zapadnie noc recenzja

,,Na zewnątrz małe szarawe płatki śniegu sypią i tańczą, tańczą, wirują i biją w okna.''

Do przeczytania tej książki zachęcił mnie przede wszystkim opis i następujące zdanie: ,,Michael Cunningham uznawany jest za jednego z najciekawszych współczesnych pisarzy amerykańskich''. Rebis opublikował jego powieści Dom na krańcu świata, Z ciała i duszy, Wyjątkowe czasy i Godziny. Właściwie wcześniej o nim nie słyszałam, ale stwierdziłam, że trzeba to nadrobić no i.. stało się. Czy mi książka się podobała? Tak i nie, ale o tym za chwilę.

Wydawać by się mogło, zwyczajne małżeństwo - Peter i Rebecca. On, właściciel nowojorskiej galerii szuka w życiu czegoś niepowtarzalnego, tak jak w sztuce. Jego żona pracuje w magazynie, który jak się okazuje jest na sprzedaż. Wszystko układa się dobrze, do czasu kiedy w ich mieszkaniu pojawia jej młodszy brat, Myłek (Ethan). Chłopak z narkotykową przeszłością, która może powrócić. Peter dążąc do piękna, znajduje go w najbardziej nieodpowiednim miejscu..

,,Nim zapadnie noc'' jest książką piękną i beznadziejną w jednym. Czytając, nie mogłam się od niej oderwać, jednak to co czytałam wydawało mi się non stop głupie i nic nie wnoszące. Takie gadanie o niczym. Mimo to lektura podobała mi się i nie nudziłam się, jakby się mogło niektórym wydawać. Według mnie było stanowczo za dużo opisów, przemyśleń Petera o tym co będzie, czy dobrze zrobił to czy tamto, co ma powiedzieć, a czego nie swojej żonie itd. Wgłębiając się w losy bohaterów (a bardziej w losy Petera i jego refleksje) mogę napisać, że z wieloma jego poglądami, zgadzam się. Zarówno te dotyczące dzieci i rodziców jak i to ,,poszukiwanie piękna''.

Michael Cunningham w swojej powieści ,,Nim zapadnie noc'' pokazał nam poszukiwanie piękna z nieco innej strony, według mnie nieco dziwnej. Nie mogę napisać, że książka jest beznadziejna i kropka. Nie! Ona jest taka i taka. Czytałam ją z ogromną chęcią, dzięki takiemu wspaniałemu językowi, który mnie urzekł i dzięki niemu pokochałam styl Cunninghama, ale temat mi nie przypadł, ot co. Polecam powieść osobom, które nie miały styczności z tym autorem jak i tym, którym poprzednie jego pozycje się podobały.