Wybawiciel recenzja

Nie wiem dlaczego, ale zawsze, moją sympatię szybciej zjednywali sobie anarchiści i wykolejeńcy niż grzeczni i poukładani obywatele. Dlatego od razu polubiłem Harrego Hole głównego bohatera „Wybawiciela”. To prawdziwy policjant z krwi i kości, ze słabością do nadużywania mocnych trunków, mimo tego nie poddaje się stawiając czoła wyzwaniom życia prywatnego i zawodowego. W „Wybawicielu” komisarz policji z Oslo musi stawić czoła zawodowemu mordercy, który nie spocznie nim nie wykona zadania. Aby dowiedzieć się kto zabił nie musimy przebrnąć przez setki stron kryminału , to wiadomo od samego początku i paradoksalnie, przez to opowieść staje się ciekawsza. Narracja książki jest bardzo precyzyjna, czytając należy zwracać uwagę na najdrobniejsze fakty, każdy szczegół ma znaczenie. Autor książki nie idzie na łatwiznę i nie operuje popularnymi schematami, tak często stosowanymi w kryminałach. Po dobrze opowiedzianej historii mamy mocne, nie jednoznaczne zakończenie, Jo Nesbo, nie wskazał nam tytułowego „Wybawiciela” pozostawiając czytelnikowi stwierdzenie, kto jest wybawcą , a kto zostanie potępionym.
Podsumowując „Wybawiciel” to „kawał” dobrze napisanej książki z prawdziwym bohaterem z krwi i kości.