Nieznane przykazanie recenzja

Ciągle wpadają mi w ręce powieści polskich pisarek, jednak tak naprawdę nie pamiętam kiedy ostatni raz czytałam jakąś książkę rodaka płci przeciwnej. Zaraz, zaraz… czyżby to było kilka lat temu? No i masz! Zdolna już byłam zacząć myśleć, że Polacy to tak ostatnio kiepsko sięgają po pióro. Czyżby nasz rynek wydawniczy zdominowany był przez twórczość płci pięknej? Na szczęście w ciągu ostatniego miesiąca przeczytałam „aż” dwie książki panów, których nazwiska są godne zapamiętania. Dziś przedstawię wam jedną z tych powieści, a za kilka dni następną.

„Nieznane przykazanie” to debiut literacki Marka Meissnera. Autor jest z wykształcenia filologiem angielskim, a z zawodu biznesmenem. Warto także wspomnieć, że Meissner przetłumaczył i wydał połowę „Sonetów” Szekspira.

Sławny dziennikarz – Mark Wells – z pozoru otrzymał wszystko czego mógłby pragnąć człowiek. Jest młody, przystojny, znany, ma piękną i sławna żonę (zjawiskową modelkę Christine), świetne mieszkanie i satysfakcjonującą go pracę. Wszystko zmienia się pewnego dnia niczym za pomocą magicznego zaklęcia. Żona zostawia Marka, i to nie dla byle kogo. Christine postanawia związać się ze sławnym multimilionerem. To jednak nie koniec kłopotów głównego bohatera. W pracy dochodzi do paru nieporozumień w wyniku, których redaktor naczelny magazynu (dla którego pisze Wells) obiera go sobie za wroga numer jeden. Tak też wszystkie nieciekawe i najbardziej niewdzięczne zajęcia, niczym koszmar, prześladują Marka. Jedna ze spraw, które spadły na barki bohatera, nieoczekiwanie budzi jego zainteresowanie. Razem z fotoreporterką Carlą mają stworzyć artykuł o rodzicach znanego pisarza Ronna Grena, autora wielce kontrowersyjnego dzieła „Nieznane przykazanie”. Sprawa, która początkowo wydawała się nudna i nieciekawa przeradza się w niezwykłą historię. Dlaczego sąsiadka Greenów panicznie boi się matki pisarza i nazywa ją czarownicą? Jak mroczne sekrety mogą kryć się za pozorną normalnością? Przekonajcie się sami.

„Nieznane przykazanie” to powieść, która swoją fabułą z pozoru przypomina twórczość Dana Browna. Mamy spisek, którego skutki mogą być przerażające dla Kościoła, jak i całego świata, ciemne moce, które pragną zniszczyć ludzkość i w końcu walkę dobra ze złem. Całość została przedstawiona w sposób intrygujący. Wielkim plusem powieści jest także jej nieprzewidywalność.

Polecam!