Niebo na uwięzi recenzja

Wiecie,że temat II wojny i literatura z tym związana to jest to po co chętnie sięgam. Niebo na uwięzi zachęciło mnie opisem z okładki:

"Porywająca powieść psychologiczna, która nie stronic od czarnego humoru odsłania najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy.
Johannes, gorliwy członek Hitlerjugend, dorastający w latach czterdziestych w Austrii po aneksji przez Trzecią rzeszę, po ciężkim urazie podczas nalotu odkrywa, że jego rodzice ukrywają żydowską dziewczynę imieniem Elsa w sekretnym pomieszczeniu w ich dużym, wiedeńskim domu.
Początkowo zgroza, jaka go ogarnia, przeistacza się w zainteresowanie, a następnie w miłość i obsesję. Po zniknięciu rodziców Johannes odkrywa, że jest jedyną osobą świadomą obecności Elsy, jak również jedynym człowiekiem odpowiedzialnym za jej przetrwanie. Manipulując i poddając się manipulacji, Johannes obawia się końca wojny: wraz z nią nadejdzie perspektywa utraty Elsy i koniec ich związku obejmującego pasję i obsesję, podległość i apatię, miłość i nienawiść."

Johannesowi przyszło dorastać w czasach, gdy u władzy stanął Hitler i to on stał się dla młodego człowieka wzorem do naśladowania. Jest ślepo zapatrzony w jego ideologię i traktuje go niczym Boga, nie liczy się dla niego rodzina, bo przecież nikt nie jest mądrzejszy od jego idola. Jak ryba w wodzie czuje się w grupie takich jak on, w Hitlerjugend. Podczas nalotu Johannes zostaje ranny i to uziemia go w domu. Zupełnie przypadkowo odkrywa, że w jego rodzinnym domu ukrywa się żydowska dziewczyna. Co zrobi Johannes, gdy odkryje tę straszną tajemnicę, przecież to jak policzek wymierzony prosto w twarz przez jego rodziców, to zaprzeczenie wszystkim ideałom, w które wierzył.Los jest jednak przewrotny i między młodymi ludźmi nawiązuje się dziwna więź. Nawet koniec wojny nie jest w stanie tego przerwać: wybawiciel jest tak zakochany w swojej ofierze, że nie wiadomo dokąd ich ten dziwny układ zaprowadzi.
Jeśli spodziewacie się romansu on - Niemiec, ona - Żydówka to jesteście w błędzie, jeśli szukacie love story, które nie powinno się zdarzyć to też tego nie znajdziecie. To powieść, która do mnie nie do końca przemówiła. Nie jestem w stanie zrozumieć zachwytów nad nią. Może gdybym obejrzała film, który powstał na jej podstawie to byłoby mi łatwiej. Ta książka to historia kata i jego ofiary, gdzie miłość przeplata się z nienawiścią. To nie jest typowa książka, w której samej wojny w wojnie jest mało, nie ma zbytnio zarysowanego tła historycznego. Owszem trafiają się sporadyczne bombardowania, a nas przytłacza tutaj emocjonalna przepychanka między bohaterami.