Nie do wygrania recenzja

Wiecie co się dzieje, kiedy skumają się dwie czarownice, które przeczytały setki książek, a jednak znalazły temat, który nie dość, że jest kontrowersyjny, to mocno daje do myślenia? Dzieje się magia, Kochani. Powstaje niesamowita książka...
"Nie do wygrania" to historia o takim jednym, co założył się z kumplami, że uwiedzie heteryka. To tak w dużym skrócie i z przymrużeniem oka. To historia, w której błahy zakład zapoczątkował coś bardzo ważnego - drogę do poznania siebie, do odnalezienia własnego ja.
Pewnie w niejednej recenzji przeczytacie o głównych bohaterach, którzy są absolutnie obłędni. Wiktor i Serafin są wykreowani w wielką miłością i dbałością o szczegóły. Przydomki Venomek i Aniołek nie wzięły się znikąd i idealnie do nich pasują. Ja natomiast chciałabym zwrócić uwagę na drugoplanowych bohaterów tej historii, bohaterów, którzy są taką grupą wsparcia dla dwóch mężczyzn, którzy tak naprawdę przez przypadek zaczynają odkrywać prawdę o sobie. Pokazanie jak ważny jest przyjaciel, ten drugi człowiek, który nas rozumie i akceptuje, kiedy nami targają rozterki, wyszło dziewczynom rewelacyjnie. To właśnie z ust tych bohaterów drugiego planu padły mądrości, które my, patronki, cytowałyśmy przez ostatni miesiąc.
Czytałam "Nie do wygrania" dwukrotnie i za każdym razem przy tych samych fragmentach miałam łzy w oczach. Płakałam nad chłopakiem, który został zupełnie sam z własnymi problemami. Filip i jego łódka na zawsze zostaną w mojej pamięci. Płakałam też przy zakończeniu. Nie da się odłożyć na bok emocji, które wywołuje ta książka. Podejrzewam, że i za piątym, i dziesiątym razem będę reagować podobnie...
"Nie do wygrania" uświadamia, że zbyt często rezygnujemy z tego, co najważniejsze, bo nie mamy odwagi być sobą, a jak znajdziemy w sobie siły, to może być trochę za późno...

Znajdziecie w tej książce mnóstwo zabawnych sytuacji i pikantnych scen, ale gdy sięgnięcie trochę głębiej, zobaczycie rozterki i dramaty, ból i strach. Poczujecie jak smakuje rozczarowanie i utracona szansa...
I na tym zakończę, bo przecież muszę wam zostawić trochę do odkrycia...
Aha, a na sam koniec chciałabym ogromnie podziękować Kasi i Darii za zaufanie. Kocham was, Wariatki! I jestem cholernie dumna, że mogę być częścią szalonego #NDWteam