Wyznania rzekomo porządnej dziewczyny recenzja

Yoya Goffney po raz kolejny pozytywnie mnie zaskoczyła. Jako pierwszą jej książkę przeczytałam „Czasami jestem morzem łez” i totalnie zakochałam się w tej historii, jak i w stylu pisania autorki. Przy „Wyznaniach rzekomo porządnej dziewczyny” byłam równie zachwycona i po jej przeczytaniu chętnie sięgnęłabym po kolejne powieści młodzieżowe tego typu.

W tej książce nasza główna bohaterka stara się odkryć swoją s3ksualność. Mowa tutaj o pewnej przykrej chorobie, o której przyznam, że nigdy wcześniej nie słyszałam, a którą naprawdę warto poznać, zwłaszcza w młodym wieku. Dom, czyli chłopak Monique bardzo naciska na to, aby odbyli swój pierwszy raz, ale dziewczyna nie jest na to gotowa, a rodzice naszej bohaterki chcą wychować swoje córki w „dobry” sposób. Dodatkowo ojciec dziewczyny jest pastorem, przez co ona jeszcze bardziej boi się podejmować „spraw łóżkowych”.

Historia pod względem akcji i fabuły jest niesamowicie wciągająca. Właściwie jest to kolejna książka tej autorki, przez którą się „płynie”. Poznawanie losów Monique, jej znajomych oraz rodziny było bardzo ekscytujące, a zarazem dające do myślenia. Poruszane jest tutaj wiele ważnych problemów, lecz autorka po raz kolejny ukazała je w niesamowicie banalny sposób pod tym względem, że wystarczy wykonać kilka kroków i wszystko da się rozwiązać. Oczywiście są to kroki trudne, ale to, w jaki sposób jest to przekazane, ukazuje, że naprawdę można wiele osiągnąć, podejmując właściwe wybory oraz będąc sobą, a nie osobą, którą chciałby w nas widzieć świat.

Pokochałam główną bohaterkę i w wielu momentach się z nią utożsamiałam. Przyjaźnie, jakie ona zawiera wraz z rozwojem wydarzeń, były równie przecudowne. Właśnie o takich relacjach każdy z nas pewnie marzy. Toksyczna relacja z jej chłopakiem doprowadzała mnie do ogromnego szału, a każda wypowiedź Dom’a sprawiała, że aż mnie wykręcało. Myślę, że właśnie o to mogło chodzić autorce, więc wielkie brawa, bo udało jej się zrobić z tego chłopaka bohatera, którego wręcz znienawidziłam.

Jest to młodzieżowa powieść warta poznania i mam nadzieję, że wielu z was znajdzie w niej oparcie oraz siłę do tego, aby nie poddawać się autorytetom i stawiać własne granice.