Najlepsze,co mnie spotkało recenzja

Najlepsze, co mnie spotkało” to pierwsza książka Agaty Przybyłek, którą miałam okazję czytać. W domowej biblioteczce mam cztery książki Agaty zakupione już jakiś temu ale wciąż na mojej drodze coś stawało i dopiero teraz miałam okazję sięgnąć po książkę jej autorstwa. I co uważam?
Agata ma bardzo lekki styl pisania. Dziewczęcy, obfitujący w wiele romantycznych opisów przyrody. Stara się podchodzić do życia pozytywnie, przynajmniej za taką odebrałam tę książkę. Porusza tematy miłości, życia, funkcjonowania w podzielonej rodzinie. Wspomniana miłość to nie tylko miłość do mężczyzny, ale przede wszystkim do rodziców. T również wszelkie rozczarowania i smutek, gdy nie wszystko wiedzie się tak jakbyśmy tego oczekiwali. Jednak ta książka w moim odbiorze była lekka, przyjemna, zbyt bajkowa. Troszkę momentami za bardzo podkoloryzowana. Wszystko w niej jest takie idealne, co w prawdziwym życiu nie ma miejsca. Co prawda są tu poruszone ciężkie tematy, są różne emocje, od radości po ból i smutek, ale jakoś nie do końca potrafiłam się w nie wczuć. Pod tym względem było dla mnie lekko za płytko, zbyt delikatnie, trochę nierealnie. Nierealne były dialogi bohaterów.
Biorąc pod uwagę jakim fenomenem cieszą się książki tej pisarki - ja poczułam się lekko zawiedziona i rozczarowana. Spodziewałam się czegoś mocniejszego, prawdziwych emocji. Ale z drugiej strony - Agata jest młodą i uroczą kobietą. Nie ma jeszcze na swoich barkach problemów dojrzałej kobiety więc takiego uroku i dziewczęcości można się było spodziewać.
Na razie wszystko wskazuje według mnie na to, że to raczej warsztat dla młodszych Czytelniczek. Dla młodzieży. Dla mnie było zbyt cukierkowo i sielankowo. Ale mimo wszystko chcę i sobie i Agacie dać szansę i na pewno przeczytam więcej jej pozycji. Są idealne na lekką i przyjemną lekturę, niewymagające i można się przy nich zrelaksować i odstresować. Ta pozycja uczy, że „życie ucieka nam na wyrzeczeniach i tworzeniu planów, a nie o to w tym wszystkim chodzi”. Piękne słowa. Muszę wbić je sobie do głowy.