Na progu zła recenzja

Kłamstwa, zdrada, tajemnice i jeszcze dla smaczku szczypta zdrady i niesubordynacji - tak można określić to, co zawiera w sobie ten thriller. Coraz częściej sięgając po tego typu literaturę zastanawiam się, o ile życie bohaterów byłoby prostsze i udałoby się uniknąć problemów, jakiś świadkiem jest czytelnik, gdyby tylko ludzie byli względem siebie szczerzy, nie skrywali tajemnic, a szczególnie tych najgorszych i najbardziej wstydliwych. Z drugiej jednak strony co my, czytelnicy mielibyśmy czytać, gdyby małżonkowie jednak dogadywali się bez ogródek w każdej kwestii?

Stateczne małżeństwo z dorobkiem dwójki synów na koncie oraz domu, którego wartość sięga zawrotnych wysokości mija się w codzienności. Uczucie się wyczerpało, aktualnie jest wyłącznie rutyna, rachunki, zakupy, odwożenie dzieci na mecz czy do szkolnego przyjaciela na noc. Silny rozłam między małżonkami potęguje alkohol, niewierność, a przede wszystkim egocentryzm, samolubność i ukrywanie za wszelką cenę i (jak się okazuje) kosztem rodziny drobnych i tych większych grzechów. Fiona wraca domu, w którym mieszka ktoś inny, jej dzieci nie ma, a telefon męża jest wyłączony. Czy za progiem rzeczywiście znajduje się wymarzony dom bohaterki, a może czai się za nim tylko tytułowe zło?

"Na progu zła" ti dość udany thriller, w którym ponownie autor stawia na małżeństwo i rodzinę. Dramat, jaki spada na bohaterów wynika bezpośrednio z ich zaniedbań, krótkowzroczności, rutyny, niezbyt przykładnego dzieciństwa i fatalnych rodzicielskich wzorców. Książka robi objętościowo spore wrażenie, natomiast co do treści - jest dobra, oryginalna, może nie jest zaskakująca, nie jest z tych, które będzie się pamiętać jeszcze przez dłuższy czas od momentu przewrócenia ostatniej strony. W moim odczuciu na szali polecanych lub niepolecanych thrillerów ten plasuje się pośrodku: można sięgnąć, ale nie będzie żadną stratą, gdy książka jednak nie trafi w ręce żądnego emocji czytelnika, gdyż "Na progu zła" to przykład książki, którą szybko się czyta, lecz równie szybko zapomina o jej fabule i przechodzi się do porządku dziennego.