Muzyka serc recenzja

Po książkę „Muzyka serc” sięgnęłam ze względu na okładkę, która od razu zwróciła moją uwagę, oraz na opis, który bardzo mnie zachęcił. Miałam co do tej książki spore oczekiwania.

Blair i Diego poznają się w wieku siedemnastu lat. Młodzi zakochują się w sobie, a ich związek rozkwita. Diego jest początkującym muzykiem, więc kiedy otrzymuje propozycję trasy koncertowej postanawia podążyć za marzeniami. Blair niedługo po jego wyjeździe dostaje wiadomość, że to koniec… Dziewczyna jest zrozpaczona, jednak stara się układać sobie życie… Pięć lat później ich drogi ponownie łączą się, tym razem na muzycznej ścieżce.

Ciężko mi coś napisać po lekturze tej książki. Jak już wspomniałam miałam co do niej duże oczekiwania, jednak nie zostały one spełnione. „Muzyka serc” to książka, która z jednej strony mi się podobała, z drugiej zaś jej nie pokochałam. Jak dla mnie to taka średnia lektura dla czytelnika mało wymagającego.

Historia przedstawiona w „Muzyce serc” ma ogromny potencjał. To moja pierwsza książka od dłuższego czasu z muzyką w roli głównej. Bohaterowie to wschodzące gwiazdy, które muszą poradzić sobie z rosnącą sławą. Na początku dawałam jej szansę, miałam nadzieję, że coś zacznie się rozkręcać. Niestety czegoś mi tutaj zabrakło. Wielki, aczkolwiek niewykorzystany potencjał.

Blair to dziewczyna, która na pozór się lubi, z drugiej strony jest ona irytująca. Zerwanie z Diego bardzo ją dotknęło, mimo wszystko wyszła na prostą i zaczęła spełniać marzenia. Niestety kiedy ponownie zeszła się z Diego robiła się coraz bardziej irytująca i nijaka.

Diego to chłopak, którego poznajemy jako spokojnego i oddanego muzyce. Jednak kariera go zmienia. Po pięciu latach ciężko powiedzieć, że to ten chłopak z początku książki. Zmienia się jedynie w obecności Blair. Ale…

No właśnie ale… Relacja między bohaterami jest jedną z bardziej irytujących jakie spotkałam. Mimo pięciu lat bolesnej rozłąki, kiedy znów są razem, aż kipi miłością. Ta książka jest dla mnie, aż za bardzo przesłodzona.

Brakuje mi tu odpowiedniego wyważenia relacji romantycznej. Tutaj dostałam dawkę słodkiej do bólu pary, a ich rozmowy, aż za bardzo były cukrowe. Po części rozumiem autorkę, ponieważ miała zamysł przedstawienie pięknej miłości, uczucia pełnego ciepła, radości, wsparcia. Jednak totalnie nie trafiło to w moje gusta. Może dlatego, że ostatnie książki jakie przeczytałam były głównie o miłości trudnej. Ponadto mając już własną rodzinę i będąc naście lat w związku inaczej zapatruje się na miłość i na bycie ze sobą.

Autorka ma pióro bardzo lekkie, więc książkę czyta się naprawdę szybko. Jednak no cóż, każdy ma swoje gusta i coś co mnie się nie podoba może spodobać się innej osobie. Niestety „Muzyka serc” mnie nie kupiła, a szkoda, bo miałam co do niej oczekiwania, które nie zostały spełnione. Czy czuję się zawiedziona? W pewnym stopniu tak. Jednak nie uważam tej książki za totalną porażkę. Niektóre momenty były naprawdę ładnie przedstawione i czytało się to bardzo przyjemnie. No, ale cóż nie wszystko jest dla wszystkich.

Reasumując „Muzyka serc” nie jest książką idealną, nie jest też najgorszą jaką czytałam. To co mi się w książce podobało to lekkie pióro autorki, motyw drugiej szansy, ogólny zarys i pomysł na fabułę. Niestety potencjał jak dla mnie nie został wykorzystany w 100 procentach. Jeżeli jednak lubicie słodkie romanse to ten na pewno trafi w wasze gusta!