Moja Ciotka Sroka recenzja

Dlaczego gruszki nie rosną na wierzbie? Skąd się wzięły pisanki? Dlaczego biedronki są czerwone? Odpowiedzi na te i inne pytania wszystkie ciekawe świata dzieci znajdą w książce Moja Ciotka Sroka Liliany Bardijewskiej twórczyni licznych słuchowisk i sztuka teatralnych dla dzieci, tłumaczki literatury bułgarskiej, autorki powieści dla dzieci: Rabatuj, Bractwo Srebrnej Łyżeczki oraz bajki dla najmłodszych: Zielony wędrowiec.

Pewnego marcowego dnia kilkumiesięczna Julianka wychowywana przez nianię zostaje wywieziona na skraj ogrodu pod wielki dąb ze starą gałęzią na czubku. Dziewczynka strasznie się nudzi gdyż jej jedynym zajęciem jest leżenie w wózku. Zaczyna płakać, aż tu nagle nad jej głową pojawia się gadatliwa i przekonana o swojej genialności Sroka. W taki właśnie sposób mała Julianka poznaje swoją nową ciocię- Ciotkę Srokę. Od niej mała dowiaduje się między innymi: skąd wzięły się pisanki i choinka, dlaczego biedronki są czerwone, co oznacza zajęcza odwaga i jak obudzić śpiącą zimę. Julianka bardzo uważnie słucha fantastycznych i interesujących opowieści Ciotki Sroki i ku uciesze niani i taty wypowiada woje pierwsze słowo. Nie jest to „mama” czy „tata” jak u większości dzieci, lecz „ciocia”.

Moja Ciotka Sroka to książka pełna mądrości, przyjaźni, tolerancji i humoru. Autorka doskonale operuje słowem jednocześnie bardzo poważnie traktując młodego czytelnika. Wymaga od niego pełnego zaangażowania, uwagi, ale przede wszystkim chęci poszerzania wiedzy o świecie. Do tego przepiękne i kolorowe ilustracje Aleksandry Kucharskiej-Cybuch pobudzają wyobraźnię malucha i zachęcają do bliższego zapoznania się z lekturą. Jako rodzic bardzo cieszę się, że taka książka jest na rynku.
Polecam.