Cukiernia pod Amorem. Zajezierscy recenzja

Cóż.Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie i z ręką na sercu muszę powiedzieć, że cały wieczór nic nie robiłam tylko namiętnie czytałam. Ja - przeciwnik sag poddaje się bez walki. Oto jest saga , którą przeczytam do ostatniej kropki, o ile będzie mi dane wypożyczenie kolejnych tomów w bibliotece...
Nie wiem jaki jest fenomen tej książki, ale wciąga. Już wiem co czuje mój facet,nałogowy palacz , sięgając po kolejnego papierosa. Niestety oba nałogi, zarówno jego jak i mój nie pozostają bez znaczenia dla nas i naszego mieszkanka. Dobrze , że saga ma tylko 3 tomy, bo inaczej autorka miałaby na sumieniu 2 ludzkie istnienia , którym grozi śmierć głodowa...:) Do sag byłam nastawiona sceptycznie , zwłaszcza po lekturze sagi Rybałtowskiej. Z całym szacunkiem dla autorki, ale jej książki to raczej oschła kronika w porównaniu do "Cukierni..." Książka ma specyficzną budowę. Raz jesteśmy we współczesnej Polsce, a raz w cofamy się do wieków poprzednich, gdzie poznajemy niebywałe historie przodków współcześnie przedstawionej rodziny. Całość jest żywiołowa i faktycznie odzwierciedla życie ludzkie wraz z wszelkimi troskami. Genialne wg mnie wątki tworzą logiczną i spójną całość. Uważam , że to idealna lektura na jesienne i zimowe wieczory, gdy przy kubku gorącej hebaty , pod ciepłym kocykiem można spokojnie puścić wodzę fantazji i znaleźć się w Gutowie....