Miłość w ruinach recenzja

„Miłość w ruinach” to debiutancka powieść Grażyny Malickiej, po którą sięgnęłam z wielkim zainteresowanie. Nie można nie wspomnieć o okładce, która od razu przyciąga oko i zachęca do sięgnięcia po ten tytuł. Jest to książka wyjątkowa, zupełnie inna, niż te, z którymi ostatnimi czasy miałam do czynienia. Jest to historia, która wprowadziła mnie w nostalgiczny nastrój, pozwoliła na chwilę zwolnić od codziennego pędu. Liliana to kobieta, która powraca do rodzinnych stron, gdzie uwielbia przebywać w ruinach swego rodzinnego domu. Tam właśnie pewnego dnia poznaje dwóch braci. Jednym z nich jest Daniel, z którym nawiązuje bliższą relację. Dwoje ludzi zaczyna spotykać się bardzo często i spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Wszystko układa się pięknie, ale jak to bywa w życiu, nie może być idealnie, a wszystko układać się po naszej myśli. Daniel bowiem boryka się w swoim życiu z osobowością borderline. Wszystkiego nie ułatwia również apodyktyczna matka chłopaka, która za wszelką cenę ingeruje w życie i sprawy chłopaka, chcąc decydować za niego dosłownie w każdej kwestii. Zachowanie Liliany było momentami dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Jej podejście do pewnych spraw przypominało to nastoletnie, a jakby nie było, to jest już dorosła kobieta.
Książka, która nie jest dla wszystkich. Nie ma w niej bowiem szybkiej akcji, pędu i ciągłej gonitwy. Myślę jednak, że opowiedziana historia potrafi zainteresować czytelnika do tego stopnia, że nie odkładamy książki, aż nie dobrniemy do ostatniej strony. Historia, która porusza wiele trudnych tematów, która ze mną w pamięci zostanie na długo, oraz którą z pewnością polecę nie jednej osobie. Już teraz wiem, że moja mama, podobnie jak ja pokocha bohaterów tej powieści i będzie historią zachwycona.
Choć niektóre opisy były nieco przedłużone, a zachowania głównych bohaterów momentami mnie irytowały, to książkę uważam za bardzo udany debiut. Mam nadzieję, że autorka nie poprzestanie na tym swojej twórczości i pokusi się, aby losy Daniela i Liliany były kontynuowane. Ja bardzo chętnie bym je poznała, oczami Pani Grażyny.
Za możliwość przeczytania książki bardzo serdecznie dziękuję Autorce.