Romanse w Paryżu recenzja

Szczerze powiedziawszy nie lubię romansów. Ale do twórczości pani Rybałtowskiej mam wielką słabość, dlatego też mogłabym przeczytać nawet instrukcję obsługi opatrzoną jej nazwiskiem. „Romanse w Paryżu” to kolejna pozycja w jej dorobku pisarskim, którą miałam okazje przeczytać. Na tle innych dzieł autorki „Romanse...” wypadają troszeczkę gorzej, ale i tak jestem oczarowana lekturą powieści.
Główną bohaterką powieści jest Ewa. Kobieta jest zawodową piosenkarką i to na tyle dobrą, że wyjeżdża na kontrakt do Paryża. W domu zostawia kochającego męża i nastoletnią córkę. Artystyczny Paryż pochłania bohaterkę bez reszty, a ona sama odnosi wielki sukces, jest ceniona i podziwiana. Pewnego dnia poznaje Daniela Duval – światowej sławy piosenkarza, bawidamka i flirciarza. Mężczyzna ulega urokowi Ewy i rozpoczyna starania o jej uwagę i serce. Ale przecież ona ma rodzinę, do której musi i chce wrócić. Wszystko zaczyna się zmieniać, kiedy kobieta znajduje w rzeczach swojego męża pewną kartkę...
Akcja powieści rozwija się powoli i subtelnie. Do samego końca nie doświadczymy nagłych skoków adrenaliny, co zapewne będzie przeszkadzać czytelniczkom oczekujących nagłych i porywających uniesień. W zasadzie jest to największą wadą powieści, bo miłość aż prosi się o wielkie emocje. Mimo wszystko opowieść Ewy przeczytałam z przyjemnością i zainteresowaniem. Szczególnie ujęło mnie nocne życie Paryża, blichtr kabaretów, artystyczna bohema, magia piosenek. A wszystko to okraszone niepowtarzalnym stylem pani Barbary Rybałtowskiej, doprawione jej wrażliwością i czułością.
„Romanse w Paryżu” to idealna powieść obyczajowa dla kobiet, które cenią niebanalne historie z happy endem. Co prawda historia Ewy nie jest podana w efekciarski sposób, ale pozostawiają po sobie przyjemne ciepło na sercu. Polecam!