Felix Net i Nika oraz Bunt Maszyn recenzja

W ósmym tomie serii, trójka przyjaciół będzie musiała się zmierzyć z nowymi problemami. Dyrektor szkoły, do której uczęszcza Felix, Net i Nika, stara się za wszelką cenę pokazać, że jego szkoła jest najlepsza. Wymyśla sąd, który będzie karał uczniów za drobne wykroczenia np. dodatkowymi zajęciami czy pracą domową. Na jej czele stoi Eryka, która przysporzy naszej trójce wiele problemów. Na nieszczęście, Felix Net i Nika muszą przed nią stanąć za zniszczenie reklamy szkolnego sklepiku. Odbywają karę, a na czas jej wykonywania otrzymuję naganę, przez co Nika nie może otrzymać stypedium, za które opłaca czynsz. Idzie do pracy. Za to w Instytucie Badań Nadzwyczajnych pewien robot, a konkretnie Konpopoz zaczyna sprawiać problemy.


Rafał Kosik
Rafał Kosik to polski pisarz znany głównie z serii "Felix, Net i Nika", która podbiła serca wielu czytelników. Napisał również powieść Mars, Kameleon oraz Vertical. Seria o trójce przyjaciół, dopiero od jakiegoś czasu zaczęła mi się podobać. Pierwsze części, według mnie, były słabe i nudne. Jednakże to "Pałac Snów" pozytywnie mnie zaskoczył i skłonił do kontynuowania serii. Poprzedni tom również bardzo mi się spodobał, dlatego po "Buncie Maszyn", spodziewałam się zdecydowanie wiele, a co tak naprawdę zaserwował mi autor?

Po przeczytaniu już ósmego tomu "Felixa, Neta i Niki" byłam kompletnie skołowana. Do dzisiaj nie wiem co o niej myśleć. Oczywiście postaram się moje odczucia, jak najlepiej ująć w słowa i zapisać w formie "recenzji".

Nie ukrywając, zacznę od tego, że "Buntem Maszyn" się po prostu rozczarowałam. Początek bardzo mi się spodobał i ciekawie wprowadził do głównej akcji powieści. Co najdziwniejsze potem, było na zmianę gorzej i lepiej. Momentami nie mogłam się od książki oderwać, żeby następnie nużyły mnie opisy maszyn oraz regułek działania sztucznej inteligencji. Według mnie, ósma część serii jest genialnym usypiaczem, ponieważ mi po kilku minutach czytania oczy się same zamykały. Najbardziej jednak nie podobało mi się to, że autor pozostawiał wiele spraw bez żadnych wyjaśnień, a co najgorsze nawet niektóre, ciągnie od poprzednich tomów, jak na przykład zagadka z Orbitalnym Spiskiem. Ta część jest również wyjątkowo naiwna i za bardzo wyolbrzymiona pod względem umiejętności dwóch "przeciętnych" piętnastolatków.

Co do kreacji postaci, to nie mam żadnych sprzeciwów. Nadal wielbię Neta, Felixa, Nikę może trochę mniej, ale wydaję mi się, że ona wprowadza taki pozytywny klimat, który w pewien sposób pobudza do działania pozostałą dwójkę. Jednak nadal moją ulubioną postacią zostaje Manfred. W tym przypadku kompletnie nic się nie zmieniło. Chyba nigdy nie pałałam taką miłością do jakiejkolwiek sztucznej inteligencji.

Tę książkę starałam się ocenić jak najbardziej subiektywnie. Być może ocena, jak i recenzja mogą się jakiemukolwiek czytelnikowi nie spodobać, zrozumiem to. Ukazałam może odczucia w najlepszy sposób jaki umiałam i wydaję mi się, że nie do końca sprostałam swoim oczekiwaniom. Mimo wszystko, serię naprawdę polecam nie tylko nastolatkom. Znam bardzo wiele osób, już nie tak młodych, którym przygody Felixa, Neta i Niki bardzo się spodobały, dlatego szczególnie zachęcam do zapoznania się serią o trójce niesamowitych i niecodziennych przyjaciół.