Martwa natura recenzja

📖

Książka była dość przyzwoita, ale jak to się mówi, szału nie było.

📖📖

Główną bohaterką powieści jest trzydziestoletnia Casey, dziedziczka wielkiej fortuny, właścicielka firmy zajmującej się projektowaniem wnętrz. Nie miała łatwego dzieciństwa, ale u boku kochanego męża i przyjaciół wiedzie beztroski żywot. Wszystko to się wali, gdy po spotkaniu z przyjaciółkami ulega wypadkowi - zostaje potrącona przez samochód, skutkiem czego jest zapadniecie w śpiączkę. Policja oraz najbliższe otoczenie Casey staje przed nie lada zagadką: czy był to tylko nieszczęśliwy wypadek, czy też próba zabójstwa z premedytacją? Z biegiem czasu na jaw wychodzą pewne tajemnice...

📖📖📖

Akcję książki śledzimy z perspektywy pogrążonej w śpiączce Casey - nie może ona mówić, ruszać się, nic nie widzi, ale za to słyszy i logicznie rozumuje. Z biegiem czasu uczy się porozumiewać z otoczeniem. Z jej perspektywy widzimy postępy śledztwa, poznajemy przeszłość bohaterów oraz obserwujemy życie rodzinne głównych bohaterów. Całościowo książka jest całkiem niezła, ale jakoś za specjalnie mnie nie wciągnęła. Czytało się dość przyjemnie, to fakt, ale sama akcja i fabuła nie była zbyt wciągająca. Szybko domyśliłam się o co w książce chodzi choć motywy nie są dla mnie do końca jasna - nawet po przeczytaniu książki. Ot, takie lekkie i dość przyjemne czytadełko.

Podsumowując: to było moje pierwsze spotkanie z autorką i myślę, że jeszcze kiedyś sięgnę po inne jej książki, bo nie było źle. Nie było porywająco, nie mroziło mi krwi w żyłach, ale mimo wszystko czytało mi się tę książkę całkiem przyjemnie. Choć nie wciągnęłam się tak jak tego oczekiwałam na podstawie opisu książki to stwierdzam, że mogę ją polecić jako leciutki, niezbyt ambitny thriller.