Malowany człowiek księga II recenzja

W kontynuacji "Malowanego człowieka" nie ma aż tylu scen erotycznych co w poprzednim tomie, jednak zamiast tego czytelnicy mogą liczyć na wiele litrów rozlanej krwi oraz naprawdę mocno brutalnych walk. Akcja książki oczywiście nie uległa zmianie i nadal jest wartka oraz ciekawa. Podczas czytania żaden czytelnik nie powinien się nudzić, gdyż w powieści zawarto wiele zagadek, które nawet po zakończeniu tomu zostawiają wiele pytań na które odpowiedź znajdziemy dopiero w kontynuacji. Tak samo jak w swojej poprzedniczce, książka posiada wiele odważnych szkiców ukazujących aktualne sceny z tekstu, które dodatkowo jeszcze zachęcają do czytania oraz wzbogacają wyobraźnię czytającego. Po przeczytaniu pierwszego tomu książki, nie miałam żadnych obaw, aby przeczytać drugi, gdyż już znałam cały świat i wiedziałam jak się z nim obchodzić, tak więc druga część była jedynie przyjemnością. Muszę przyznać, ze książkę pochłonęłam jeszcze szybciej niż poprzednią, ale to chyba głównie dlatego, że tom jest krótszy niż pierwszy. Mimo przyjemności z czytania, stwierdzam, że to właśnie pierwsza część przygód bardziej mi się podobała, a to pewnie dlatego, że działo się w niej nieco więcej, była grubsza, przedstawiała bohaterów jeszcze w wieku dziecięcym, potem dorosłym, no i w tej książce było nieco więcej taktyki, jeśli chodzi o walki, a szczególnie te końcowe. Autor również nie zaskoczył mnie co do tytułowego Malowanego Człowieka, bo jeżeli ktoś czytał moją poprzednią recenzję lub ma za sobą pierwszy tom, to już na pewno wie kto jest na okładce książki.