Madly recenzja

"Madly" to drugi tom z serii "In Love" autorstwa Avy Reed. W pierwszej części - "Truly" - poznajemy historię Andie i Coopera, a teraz June i Masona. Znamy ich pobieżnie z poprzedniej części, a teraz skupiamy się na nich w pełni. Kiedy ci dwoje pierwszy raz widzą się na oczy, June wylewa na koszulę Masona drinka z ananasem. Uznaje go za kogoś innego niż właściciela klubu i wychodzi taki cyrk. Może to i dziwne, ale June robi wtedy na Masonie ogromne wrażenie. Jej temperament, odwaga i niewyparzony język.

Książka zaczyna się intrygująco. Mamy przypomnienie początku znajomości bohaterów, deklarację miłości wobec June i przy tym dowiadujemy się też, że Mason ją stracił. Trzy strony książki, krótki prolog, a my chcemy wiedzieć, co tam się wydarzyło.

Bardzo fajne jest to, że postaci pierwszoplanowe z pierwszego tomu są teraz tymi drugoplanowymi, ale nie tracimy ich zupełnie z oczu. Mamy ich dalszą historię. Mason uratował Andie w poprzednim tomie. Dał jej pracę, a gdy przyłapał ją na nocowaniu w klubie, zapewnił jej również mieszkanie. Teraz wiedzie z Cooperem szczęśliwe życie. W tym tomie Mason zapewnia June praktyki w jego klubie. To będzie burzliwa znajomość.

I jak bardzo to wszystko brzmi jak zwykle love story, zbiór porażek i sukcesów miłosnych, tak Ava Reed ma w zwyczaju dawać nam lekką lekturę, choć zabarwioną tłem problemowym. June nie ma w życiu lekko. Co z tego, że jej rodzice mają mnóstwo pieniędzy, jak nie mają dla niej w ogóle czasu? Kontaktują się z nią raz na sto lat, mało co ich obchodzi. Do tego June od dziecka żyje w przekonaniu, że musi zakrywać znamię na twarzy, aby nie popsuć reputacji rodziców. Kwestia wyglądu June, jej drogiego, najlepiej kryjącego podkładu, codziennej męczarni z jak najtrwalszym makijażem - to wszystko, łącznie ze świadomością odczuć postaci i ograniczeń, idealnie wpisuje się w pierwsze zdania książki.
"Wszystkim, którzy wstydzą się swojego ciała i za rzadko słyszeli: jest piękne. Takie, jakie jest. Może nie doskonałe, ale piękne. Zaakceptuj siebie, nie walcz ze sobą. Nie torturuj się, nie krzywdź, nie rań. Zmień się, kiedy i jeśli chcesz. Nie dlatego, że tego wymaga od ciebie społeczeństwo, że cię do tego zmusza. Poczucie własnej wartości jest bezcenne. Zasługujesz na nie".

Postaci w książce są bardzo ciekawie wykreowane. Bohaterowie noszą maski, boją się pokazać swoje prawdziwe ja, walczą ze swoją przeszłością, z własnymi myślami.

Ciepła, burzliwa historia, dużo emocji i wrażeń. A z drugiej strony wiele wartości, wiele krzywd, ogrom trudu przy pokonywaniu słabości i swoich lęków, ciężka relacja z rodzicami, próba akceptacji samego siebie i pozwolenia sobie na szczęście.
Jeśli chcemy skupić się na romansie, to go dostaniemy. Jeśli zaś chcemy czegoś więcej - u Avy Reed tego również nie brakuje. Jest miło, przyjemnie, ale też ciężko i prawdziwie.