Łowcy głów recenzja

Książkę przeczytałam jednym tchem. Na samym początku poznajemy Rogera Browna, który ma dobrą pracę, drogą willę oraz rewelacyjną, kochającą go żonę. Robert to pewien siebie facet, który jest tak zadufany w sobie, że nie widzi nic oprócz czubka własnego nosa - niestety Brownowi wydaje się jednak, że jest zupełnie inaczej. I to jeden z powodów, który go gubi. Dzień jak co dzień prowadząc rekrutację, po raz kolejny udowadnia sobie, że jest nie zastąpiony. Kończąc dzień pracy odwiedza wernisaż żony, tam poznaje kolejnego kandydata - Clasa Greve - idealnego wg. niego na pewne stanowisko. Chcąc po raz kolejny udowodnić sobie jak i wszystkim dookoła, że jest numerem pierwszym oraz the best w tym co robi - daje się najzwyczajniej w życiu oszukać. Chęć posiadania jeszcze większej ilości dóbr oraz pieniędzy to drugi powód jego zguby. A ponieważ praca łowcy głów to tylko początek jego zarobków, już na samym wstępie okazuje się, że Roger jest również paserem obrazów. Obraz Rubensa, który może dać mu niezależność finansową rozpoczyna całą ciekawą akcję pełną zagadek.

Akcja książki szybka, fabuła złożona, Pan Jo Nesbo pisze bardzo fajnym a zarówno prostym językiem. Już dawno nie czytałam tak dobrego kryminału - ostatnio ponad dwa lata temu czytając Millennium Larssona. Niektórym może wydać się to śmieszne, ale "Łowcy głów" to książka przy której potrzebowałabym wykałaczek do oczu, aby ich nie zamykać, walcząc ze snem! Nie przeszkodził mi nawet zupełnie fakt, że w pewnym momencie czytając powieść uświadomiłam sobie, że już dużo wcześniej widziałam FILM na podstawie tego tytułu.

www.karalajn.blogspot.com