List do dziadka recenzja

Aneta mieszkała ze swoim bratem, matką i ojczymem. Dziewczyna miała bardzo trudne dzieciństwo. Za każdą najdrobniejszą rzecz obrywała od ojczyma. Stała się jego workiem treningowym. W ich domu ciągle były awantury, przemoc i alkohol. Jedyną ucieczką od tego wszystkiego były wyjazdy na wieś do dziadków. Był to jedyny pozytywny czas w życiu dziewczyny. Jednak wraz ze śmiercią dziadka, skończyły się i te dobre chwile. Aneta bardzo przeżyła śmierć dziadka.

Nastoletnia Aneta musiała mierzyć się z dwoma agresorami, ponieważ jej brat zaczął zachowywać się jak ich ojczym. Jednak dziewczyna stała się bardziej świadoma, potrafiła się przeciwstawić i często role się odwracały. Nie mniej jednak Aneta wiele przeszła, miała za sobą nieudane próby samobójcze, a od kiedy umarł jej dziadek, w nikim nie miała wsparcia i musiała radzić sobie sama. Babcia i matka też nie okazywały jej wsparcia. Wręcz zmuszały ją do rzeczy, których nie chciała, bo ważniejsza była opinia innych ludzi.

Aneta nie miała spokojnego życia, kiedy jej rówieśnicy chodzili do szkoły, uczyli się w spokoju, imprezowali, zawierali nowe znajomości, ona musiała ciężko pracować, nauczyć się bronić i walczyć o siebie.

Jedyne emocje, jakie znała Aneta to ból, wstyd, kiedy jej ciało pokrywały siniaki i chowała je pod obszernymi ubraniami, bezradność, bo nie mogła sama walczyć z tym, co codziennie zastawiała w domu. Nigdy też nie zaznała miłości ze strony matki czy babci. Mimo kilku potknięć była silna i zdeterminowana, by w dorosłym życiu stworzyć prawdziwy dom bez przemocy.

Autorka opisuje wszystko w formie listu, pamiętnika, w którym zwraca się wprost do dziadka.
Opowieść jest bardzo wzruszająca. Przez cały czas towarzyszymy Anecie, obserwujemy, jak dorasta, jak zmaga się z przemocą ze strony ojczyma a później brata i jak matka przygląda się wszystkiemu z boku. Historia wzbudza wiele emocji, dodatkowo te emocje potęguje fakt, że opowieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach.

Książka ma dużo opisów, ale czyta się ją szybko. Bardzo wiele się w niej dzieje, niekoniecznie dobrego dla naszej bohaterki.
Historia przepełniona jest bólem, cierpieniem i niepewnością. Skłania do refleksji.