Obserwuję Cię recenzja

Zaczyna się całkiem niewinnie. Podczas podróży pociągiem Ella Longfield przysłuchuje się rozmowie pary nastolatek. Po chwili dosiadają się do nich dwójka mężczyzn, którzy właśnie wyszli z więzienia. Budzi to w Elli niepokój, ostatecznie decyduje się jednak nie wtrącać. Pożałuje tego już kolejnego dnia po obejrzeniu wiadomości mówiących o tym, że jedna z dziewczyn z pociągu, Anna, zaginęła. Po roku od tragicznego wydarzenia Ella wciąż ma wyrzuty sumienia. Z równowagi wytrącąją ją dodatkowo listy z pogróżkami, które zaczyna otrzymywać. Czy to znak, że Anna znajdzie się żywa?
Jeśli liczycie na ciała i krwawe opisy miejsc zbrodni, to źle trafiliście. Autorka skupia się na tym, jak zaginięcie wpływa na rodzinę, znajomych, świadków. Bo przecież koszmar zaginięcia nie dotyczy tylko ofiar. Historie zaginięcia poznajemy z perspektywy kilku osób związanych ze sprawą. Poznajemy rodzinę zaginionej i świadka. Każda z nich ma coś do powiedzenia i coś do ukrycia. Przed czytelnikiem odkrywane są ich próby normalnego życia, traumy, kłamstwam, wyrzuty sumienia.
Akcja książki gna jak rollercoaster. Powieść intryguje i trzyma w napięciu od pierwszych stron. Autorka umiejętnie tworzy atmosferę niepokoju. Wprowadza nowe wskazówki i tropy, które często okazują się być ślepymi uliczkami. Każdy rozdział kończy się niedopowiedzeniem, tajemnicą, która sprawia, że musi się czytać dalej. Z każdą kolejną stroną pozornie niepasujące informacje zaczęły tworzyć spójną całość. Całość, która zbija z nóg i powoduje ciągle opadanie szczęki. Zakończenie to jedno wielkie WOW.
"Obserwuję Cię" Teresy Driscoll to książka, która czyta się sama. Polecam osobom lubiącym trillery psychologiczne. Nie powinny być zawiedzone.