Parker Rain recenzja

Choć ta książka ma 320 stron, była taka przyjemna w czytaniu, że ją raz dwa połknęłam. Historia przedstawiona przez autorkę to nic innego jak dążenie do szczęścia, w którym będzie gościła miłość. Myślę, że my czytelniczki uwielbiamy czytać o tym, że dla każdego jest gdzieś ta miłość w drugiej osobie. Jest to dla nas czasami taka nadzieja, że skoro ktoś po przejściach odnalazł miłość, to może i nam się uda, mimo temu, że książki to fikcja to czasami dają nadzieje.

Parker Rain - mężczyzna, który wbrew pozorom chciał dobrze, dla siostry został przez nią wpakowany do więzienia (tak w skrócie). A czy łatwo jest się pozbyć łatki mordercy? Z pewnością nie, jeszcze gdy mieszkasz w małym miasteczku i niby wszystko wszyscy o Tobie wiedzą. Dla Parkera nie miało to znaczenia, miał ich gdzieś, potrzebował tylko spokoju. Jak to typowy facet, z wierzchu twarda skorupa, a w środku kruchy. Dowodem tego jest, pojawienie się sąsiadki. Corina - przyjechała by odetchnąć od zatłoczonego miasta albo raczej uciekła przed świeżą raną, jaką zadał jej niedoszły mąż. Pan młody stał się łajdakiem, a to dopiero był początek tej przygody.. Tych dwoje, to osoby zranione w miłości, które nie tak łatwo w nią uwierzą na nowo. Każdy z nich, ma swoje tajemnice, które gdzieś będą krążyć wokół.

Dla mnie ta historia była taka przyziemna, bez fajerwerków - czyli spokojne nawiązywanie relacji między dwójką dorosłych osób, za którymi ciągnie się przeszłość i nie będą mieć łatwo, ale czy przyszłość okaże się dla nich łaskawsza?

Mimo, że ta historia jakoś bardzo mnie nie porwała to uważam, że była ona dobra.