Legendy Świata Wynurzonego Tom 1 recenzja

Licia Troisi już zdążyła pokazać nam, że jej książki dotyczą głównie jednego i tego samego czyli smoków. Autorka podobnie jak Trudi Canavan na czele swoich powieści stawia kobiety i podobnie jak ona prowadzi wiele wątków z męskimi postaciami w planie drugim. Niestety choć Troisi wyskoczyła z naprawdę dobrym pomysłem, nie jest tak dobra jak jej konkurentka, a świat jej dzieł cały czas pozostaje taki sam, bądź podobny. "Legendy Świata Wynurzonego" są siódmą kontynuacją tej serii, a jednocześnie dziesiątą książką tej oto autorki. Muszę przyznać, że po tym co doznałam po "Dziedziczce Smoka" miałam małe obawy, co do kolejnego dzieła, gdyż nieco zwątpiłam w twórczość pisarki. "Legendy Świata Wynurzonego" dzieją się w tym samym świecie co "Kroniki Świata Wynurzonego" i "Wojny Świata Wynurzonego", jednak w pierwszym tomie nowej trylogii doszło do wielkich zmian i nie tylko jeżeli chodzi o same krainy i fabułę. Niestety zmienił się styl pisania Licia Troisi i można nawet powiedzieć, że na gorszy. W poprzednich powiązanych z tą, dwóch trylogiach, świat książek był przepełniony niesamowitymi stworzeniami, rzeczami i miejscami, magia z książki tętniła pełną gębą, a teraz? Niestety ten tom bardziej opiera się na relacjach ludzie-ludzie, niż ludzie-magiczne stworzenia, co powoduje, że powieść nie jest już tak bardzo fantastyczna jak była kiedyś. Momentami nawet można zapomnieć, że Świat Wynurzony jest zamieszkiwany przez inne stworzenia jak tylko ludzi i smoki. A jednak, chodź nie ma już tego "czegoś" w książce Troisi postanowiła zacząć zmierzać ze swoją twórczością w nieco innym kierunku. Pierwszy tomy, dwóch poprzednich trylogii był ostry i zaskakujący, nie można temu przeczyć, a jednak "Przeznaczenie Adhary" jest chyba najbardziej zaskakującą książką z tych wszystkich. W pierwszym tomie nie dość, że autorka robi wszystko, aby czytelnik polubił postacie i poczuł między nimi jakąś wieź, przywiązanie, to jeszcze potem, na koniec zabija je z zimną krwią, co jest naprawdę okrutne, niesprawiedliwe i przede wszystkim wzruszające. W "Dziedziczne Smoka" mieliśmy okazję poznać, postacie które ze złej strony przechodziły na dobrą, ale to była inna trylogia, kto by się spodziewał, że w dziejach Świata Wynurzonego autorka wprowadzi zaskakujące zdrady ze strony postaci, które kiedyś mieliśmy okazję poznać jako dobre i miłe, a teraz złośliwe, żadne krwi i przede wszystkim żądne władzy. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że to właśnie potomkowie dawnych postaci, które walczyły za wolność, teraz stają przeciwko niej. Zadziwiające? Cóż, mnie zadziwiło. Ta trylogia prawdopodobnie będzie ostatnią z serii "Świata Wynurzonego" i to właśnie podczas przygód Adhary, która sama jest wielką tajemnicą, wszystko się rozstrzygnie. Możemy nawet się spodziewać, że Świat Wynurzony może przestać istnieć, wszystko jest możliwe. Książkę, mimo braku tak wielkiej magii, a za to istnego nie szczęśliwego romansu, warto zakupić i przeczytać, choćby po to, aby spotkać się z dawnymi bohaterami, których losy jeszcze nie do końca są zakończone.