Bezsenność anioła recenzja

Nie miałam okazji jeszcze napisać recenzji pierwszej części - nie wiem jak mi to umknęło, a już biorę się za drugą. Zaległość oczywiście nadrobię, ale jestem świeżo po tej lekturze i muszę podzielić się z wami swoimi przemyśleniami. A więc zapraszam.

Azathra ponownie wraca na ziemię, ale już w całkiem innym wcieleniu. Pewna siebie, nieziemsko piękna i silna kobieta otrzymuje bardzo ważne zadanie. Połączenie więzami Drzewa Życia, które zostało zniszczone przez podstępnego i zbuntowanego anioła Samaela, należy teraz do niej. Jednak nie jest to takie proste. Potężna anielica siedząca w ciele Andrei, ma do ochrony aż siedmiu archaniołów. Czas płynie coraz szybciej. Woja zbliża się wielkimi krokami, Upadli cieszą się, że 10 sefir ukrytych w ciałach ludzi, okazują się całkiem próżne. Azathra jednak nie jest sama. Ma swoją tajną broń.

Kiedy tylko skończyłam część pierwszą, od razu postawiłam wysoki próg następnej książce w kolejności. I nie zawiodłam się. Autorka spisała się na medal, tworząc kolejny tom na wysokim poziomie, który nawet mogłabym uznać za lepszy niż poprzedni. Nie sposób się oderwać od czytania. A samo zakończenie wbija w fotel na całego.

Zelman posługuje się klarownym językiem, przynajmniej do tej pory tak było. W "Bezsenności anioła" jednak postanowiła poeksperymentować co nawet jej się udało. Wplecenie w młodzieżowy slang, pięknego i bogatego słownictwa nie zawsze wychodzi najlepiej. Tutaj wyszło i to naprawdę nieźle. Fabuła jest jasna i klarowna, akcji za wiele niby nie ma, ale jednak jest. Na pewno nie można się nudzić przy tej książce, jest zbyt intrygująca. Chce się odkryć wraz z bohaterka tajemnice, zawalczyć o słuszną sprawę i...zakochać się bez pamięci. Świetne połączenie różnych gatunków literackich, które zebrane w jedną kupę tworzą kompletna całość.

Oprawa graficzna, no nie mogłam o niej nie wspomnieć. Każda okładka z tej serii zachwyca mnie po całości. Nuda tajemnicy i melancholii, okalane czernią a na pierwszym planie młoda dziewczyna - czy można chcieć czegoś więcej. Na zawartość książki zresztą też narzekać nie można. Nie ma błędów ani stylistycznych ani ortograficznych. Czytelna czcionka i widoczne rozdziały. Naprawdę, rewelacja.

Co mogę jeszcze dodać? Czytajcie kochani. Świat przedstawiony w "Bezsenności anioła" jest niecodzienny i wyjątkowy. Gwarantuję wam, że będziecie czytać z wypiekami na twarzy i po skończeniu tomu drugiego, będziecie myślami już przy trzecim. Autorce gratuluję pomysłu i wykonania - jeden z lepszych paranormali jakie mogłam czytać ostatnimi czasy.

Ocena: 5/6